nergis hanım

• izlerken michael haneke'nin amour'unu hatırlatan bir görkem şarkan filmi. düşük bütçeyle nasıl iyi bir ilk film çekilir sorusunun cevabı. özellikle settar tanrıöğen'in muhteşem oyunculuğunun yapay, samimiyetten uzak senaryo ve repliklerle hiç edilmediğini görmek güzel. duygusal ama izleyiciyi kahır bela ağlatmayı hedeflemiyor.
  
  bazı sahneleri seyirciyi yorar bazı sahneleri de izledikten bir kaç gün sonra bile akla gelip hüzünlendirir.