birinci inönü savaşı

• birinci inönü muharebesi'ni ismet inönü şu şekilde anlatmaktadır;
  
  (bitkin haldeki ordunun ikiye bölünerek aynı anda hem çerkez ethem ile hem de yunanlarla savaştığını anlatır ve ekler..)
  
  "birinci inönü muharebesi, daha ziyade kuvayi seyyarenin (ethem'in kuvvetleri) yunanlarla beraber gelişen taarruzunun muvaffak olamaması şeklinde bir adım telakki edilmek lazımdır. atatürk, birinci inönü muharebesi'nin neticesine çok önem vermiş görünmektedir. aslında birinci inönü muharebesi askeri bakımdan mütavazı ölçüde bir muharebedir. (...) buna rağmen birinci inönü muharebesi anadolu hükumetinin kurulması için kâfi gelmiştir."
  
  şimdi bu sözler ismet inönü'nün kendi ağzından çıkan sözler. adam zaten inönü muharebesi'ni askeri bakımdan tutup da çanakkale savaşlarıyla falan bir tutmuyor. öyle bir iddiası yok. varmış gibi gösterip, sonra da bununla dalga geçmek bence hastalıklı bir ruh halinin tezahürüdür.
  
  bu savaş, ankara hükumetinin ulusal ve uluslararası çapta kendini göstermesi ve o günlerde asla benimsenmeyen düzenli ordunun -küçük de olsa- bir başarı kazanıp özgüven sağlaması açısından önemlidir.
  
  kaynak: ismet inönü hatıralar (bilgi yayınevi )
  
  ekleme: şu kısım atatürk sevenlerin yüzünde gülümseme oluşturacaktır;
  
  "muharebeden az bir müddet sonra birkaç gün için mustafa kemal paşa'ya vaziyet hakkında bilgi vermek için ankara'ya geldim. mustafa kemal paşa çok memnun olmuştu. beni istasyonda karşıladı. kendisine "büyük mesele halledildi" dedim. "hangi mesele? çok, çok büyük mesele hallolundu!" diye cevap verdi. o kadar memnun görünüyordu ki... hükumet henüz kuruluyordu. dağınık hükumetten kurtulmak, ordu teşekkül edecek mi, etmeyecek mi endişelerinden sıyrılmak ve ilerisi ne olacak gibi şüphe ve tereddütler içinde bulunan bir atmasferden birden bire sıyrılarak normal bir harbin tertiplerine, şevkine ve manevi kuvvetlerine girmiş olduğumuz bir devredeydik. ankara'da, 23 nisan 1920'de meclisin açılmasından birinci inönü muharebesi'nin sonuna kadarki zaman, büyük buhranlarla geçmişti. herkes milli mücadelenin iç isyanlarla çöküp batacağını ve davanın esasından temelli kaybolacağını beklerken, şimdi muharebe ile bir netice almak zihniyeti, şevki hasıl olmuştu.
  
  daha fazla söze gerek yok sanırım. inönü'nün kendi sözleri bu konudaki tartışmalara da bir nokta koyar diye düşünüyorum. atatürk'ün o gün, istasyonda heyecanla gülümserkenki halini düşünüp, memleketimizden umudu hiç kesmeyelim.