eli kolu tutan kadının onursuzca nafaka istemesi

• (bkz: söylesem tesiri yok sussam gönül razı değil)
  ve hatta;
  (bkz: buyrun benim)
  
  bu basligi acildigi gunden beri takip ediyorum. neticede o onursuzlardan(!) biri oldugum icin.
  evlendigimde yaklasik 23 yasindaydim. ve evet benim de pembe hayallerim vardi. mutlu bir yuva, saglikli cocuklar, iyi ve sevgi dolu bir es. sicak bir yuva vs vs vs. uzar gider.
  ex esimle gorucu sayilabilecek bir sekilde evlendim. eli yuzu duzgun, iyi bir isi olan, insana benzeyen biriydi.
  nisanliyken bir iki davranisi tuhaf gelmisti ama, cok genc ve cok toydum. dunyayi ve insanlari tanimiyordum.
  dahasi bir isim, bir meslegim olabilecegi, hayatimi kazanabilecegim bir bilincle yetistirilmemistim.
  derken 3. gun yuzume yedigim bir tokatla sendeledim ama ayilmadim henuz.
  baslayan seylerin devam etme gibi bir hali vardi. tokatlar tekme yumruklarla yer degistirdi zamanla.
  ugradigim seyleri sindirmeye calisiyordum cunku her seyin cok guzel olabilecegine dair umudum hic degismiyordu.
  sozlu, fiziki siddet gun gectikce agirlasti. cocuklarim dogdu. buyudu ama ben yaratilan cehennemde yaniyor ama olmuyordum.
  defalarca yazdigim entrylerimde her turlu ayrinti var zaten. kafa sisirmeyeyim.
  
  bosanmaya karar vereli cok olmustu ama uygulamaya gectigimde 43 yasindaydim. isim, param, evim hicbir seyim yoktu.
  evimden elimde icinde 20 lira olan bir cuzdan, esofman ve bir kot ceketle ciktim.
  20 senelik evlilikten geriye kalanlar buydu.
  eski esimin ailesinden gelen ilk haber suydu;
  -evden zirnik alamazsin.
  istemedim zaten.
  dava su bu vs derken is guc sahibi adamin 3.000 lira geliri cikti.
  tabi nafaka o gelir uzerinden bicimlendigi icin, avukati ve o komik nafaka bedelleri teklif ettiler.
  ustumde kot ceketim ve esofmanimla 20 senemin bedeli etmeyecek bir nafaka ve cuzzi miktarda bir tazminat ile kurtuldum.
  nafakam ile sadece ev kirami verebiliyorum.
  evden sadece ustumu basimi ve cok sevdigim duduklu tenceremi aldim.
  simdi asgari ucretle bir arkadasimin yaninda calisiyorum. 5 gun sonra 45 yasima giricem.
  cok sukur, buna da sukur.
  yani ne yapsaydim. ne tavsiye ederdiniz ?
  onurlu olmak icin nafakayi reddedip, nerede kalsaydim ?
  20 senelik emeklerimi yok mu saysaydim ?
  yoksa onursuzca o adamla sirf rahat, konforlu bir hayat icin yasamaya devam mi etseydim ?
  
  baskalarinin ne dusundugu umurumda degil cennetinden;
  sevgiler, saygilar...