yolocaust

• adorno, "auschwitz'den sonra şiir yazmak barbarlıktır" der. doğrudur. öyle bir acı, öyle bir zulüm yaşanmıştır ki, dünyanın durması gerekir.
  
  dünya durmasa bile insanların silkinmesi, durması, bir nefes alması, bir an durup düşünmesi gerekirdi. sadece holocaust sonrası değil, ruanda, bosna, gazze, suruç sonrası için de böyle. ölen, öldürülen her masum için, doğarken sahip olduğu kimliği için aşağılanan, reddedilen, katledilen her birey için durmak, düşünmek, buna engel olmaya çalışmak gerekir.
  
  ama hayat devam ediyor. ne diyor nazım hikmet?" en fazla bir yıl sürer yirminci asırlarda ölüm acısı.". adorno'nun "auschwitz'den sonra şiir yazmak barbarlıktır" ifadesinden bugün "jumping on dead jews" rahatlığına, gevşekliğine düşmüş insanoğlu. bu yüzden yolocaust önemli bir proje olmuş. bu gevşekliğe, umursamazlığa, saygısızlığa sert ve gerekli bir cevap. fotoğraflar rahatsız edici, onu bilin. ama rahatsız olmak iyidir. rahatsızlık farkındalık getirir.