çocuk yapmak

• bazı kadınlar görüyorum, sezaryen olmuş, soruyor "sonraki gebelik için ne kadar ara vermek lazım". daha yeni doğum yapmış ve şimdiden sonraki gebeliğin hesabını yapıyor. aklım almıyor. bu bir içgüdü mü, ki bende yok, yoksa hayatta başka bir amacı olmadığı için mi, yoksa dert tasa düşünmediği için mi, ne yer, ne içer, nasıl okur, nasıl yaşar, nasıl başarılı olur gibi... düşünüyorum, düşünüyorum bence hepsi.
  
  dün bir yerde okudum. 25 yaşında, 7. gebeliği, 6 kere sezaryen olmuş, 6 çocuğu da yaşıyor. bu bu bu nedir şimdi. nereye, ne acelen var, 25 yaşında 7 çocuk sahibi olmak ne demek? (bu arada elbette 7. gebeliğin sonunda plasenta yapışma anomalisi nedeniyle rahmi alınmak zorunda kalmış hastanın.)
  
  bu işin içinde olan biri olarak bunları sorgulamak da tuhaf geliyor bana. yani bu benim işim, insanlar üreyecek, ben doğurtacağım. ama nereye kadar. nasıl sonsuz bir üreme güdüsü oluyor anlayamıyorum. yarını, diğerini düşünmeden doğurmak. yaptığım işi de sorguluyorum, amacını da sorguluyorum, ne yapıyoruz, nerede eksik yapıyoruz onu da sorguluyorum.
  
  yani hala çözemiyorum.