ritual de lo habitual

• 1990 tarihli jane s addiction albümü. kanaatimce bir önceki albüm nothing s shocking'den daha sert. summertime rolls yerine bir three days var ki insanın tırnaklarını koluna batırası falan geliyor. "no one's leaving"'i ilk şarkı olarak alalım sanki havaalanında biri önünüze yatıyor. bende hep bu hissi uyandırıyor bu şarkı. "obvious" jane's addiction'ı tam anlatan bir şarkı. ekolu vokaller, piyano ile bir miktar funk, gitar önde tam melodi, davul en sert falan. "been caught stealing" zaten zırzop klibiyle hepimizin gönlünde nadide yerlere oturmuştu. "then she did" sakin, albümdeki en sakin müzikli şarkı. şarkı 1 buçuk dakika sonra kırılıyor, bambaşka bir şey haline gelmese de anayoldan çıkıyor, ne bileyim yan yoldaki ağacın altına gidiyor, arabayı oraya çekiyor. orada yaylılar falan bile giriyor işin içine. piyano iki üç nota basıyor arkadan caz. "of course" kemanlı bir çingene punkı "la la la la la la la la" ritmli. "of course this man is dangerous". three days'i en sona bıraktım. iç burkan harika bir şarkı önce sonra da öyle gaz. depresyon mayosunun yakın arkadaşı, sigara paketinin dublörü falan. şimdi anladım; bu grup gençliğimde bayağı kurcalamış kafamı..neyse. three days dakika 3 saniye 11 bas giriyor perry farrell birazdan bağırmaya başlayacak. albüm kapağını da o yapmış zaten, "all of us are with wings". dave navaro gitardan tuhaf sesler çıkartıyor. modern zaman oscar wilde'ı ve arkasında dave navaro. tuhaf bir gruptu bunlar.