kan davası

• "üzerimdeki toprak kuruyacak,
  o zaman sen bile beni unutacaksın, öz anam.
  mezarımı otlar kaplayacak,
  o zaman senin de kederin onların arasında gömülecek, ihtiyar babam.
  bacımın gözlerindeki yaşlar kuruyacak,
  yüreğindeki acılar uçup gidecek.
  ama, sen ey ağam...
  beni unutamayacaksın!
  ölümümün öcünü almadıkça gönlün rahat etmeyecek.
  sen de ikinci kardeşim,
  şu mezarda yanıma uzanıncaya kadar, beni aklından silemezsin!
  ne sıcaksın, ey kurşun!
  şimdi ölüm saçıyorsun,
  oysa daha dün benim kölem değil miydin?
  ey kara toprak,şimdi üstümü örtüyorsun...
  oysa senin otlarını ayaklarımla daha dün çiğnemedim mi?
  ne kadar soğuksun, ey ölüm!
  oysa daha dün efendin ben değil miydim?
  vücudumu toprak alsa da,
  ruhumu ancak gökler alacaktır."
  bir çeçen halk türküsü- hacı murat'tan