duanın hiçbir işe yaramaması

• " insan, hayra dua ettiği gibi şerre de dua etmektedir. insan, pek acelecidir. "
  
  isra sûresi- 11.
  ....
  
  bir seccadem var kendimi bildim bileli. çok yumuşak olduğu için çocukken hoşuma gidiyordu. üzerinde uyuyordum bile. hâlâ daha aynı şekilde hoşuma gidiyor.
  
  bir müslüman olarak vazifelerimin binde birini belki yapıyorumdur mesele bu değil. mesele ümit ve dua.
  
  " baban büyük ihtimalle ölecek. köye mi defnedelim buraya mı? " sözlerini duyduğumda daha el kadar çocuktum. bir cahil tarafından bana bu sözler söylendiğinde babam hastanede ölümle cebelleşiyordu.
  abdest alıp odamda seccademin üzerinde hüngür hüngür ağlayarak dua etmiştim allah'a. sonra uyuyakalmışım zaten. sabah olduğunda " baban gözünü açmış " müjdesinin bana verdiği mutluluğu sonsuza dek unutmam.
  
  elbette ben dua etmeseydim de iyileşebilirdi babam, vadesi dolmamışsa. yahut sabaha kadar dua etsem de yine de kaybedebilirdik kendisini ki nice dualarımı bilirim kabul olmayan yahut bana kabul olmamış gibi gelen.
  
  " dünyada bu kadar zulüm neden var? müslümanlar neden bu kadar berbat hâlde? " diye soranlar var. boşa dua ediyorsunuz demeye getiriyorlar.
  bu mantıkla şöyle olmalı idi;
  
  hz. muhammed, yaşadığı dönemde sadece dua ederek kendisine karşı çıkan herkesi yenebilir; kimseyle uğraşmak zorunda kalmazdı ama böyle olmadı! ve bu mantıkla bizim de şöyle söylememiz gerekir;
  
  bakın işte! peygamber dahi duâ ile her istediğini yaptıramamış. biz neden dua edelim ki?
  
  bir müslüman böyle bir şeyi asla düşünmez. bunu ancak, dualarını kabul edebilecek bir ilah olmadığına inananlar düşünür.
  
  peygamber de olsa o da insandı ve bir insan düşünün ki her gece yatsı ile sabah arasında uykusunu bölüp de namaz kılıp dua ediyordu. çünkü o da bir kul idi nihayetinde ve duaların hükmü yalnızca allah'a aitti.
  
  inanılmaz sert sözler var duayı ve inancı savunanlara karşı. bir insanın yaz - kış demeden sabah daha hava aydınlanmadan kalkıp abdest alıp namaza durarak, belki fısıltı ile belki kalbinden, inandığı allah'a dua etmesi neden başka bir insanı rahatsız eder ki?
  
  " afrikalı müslümanlar su bulamazken hristiyan batı zevk ve sefâ içerisinde yaşıyor " diyerek eleştirilmiş yine dua.
  
  allah, adildir.
  
  siz yağmurun sadece güllere, lâlere yağıp da dikenleri es geçtiğini gördünüz mü?
  
  sadece " kelime-i şehadet " getirdi ve " ... sen kabul eyle allah'ım! " şeklinde biten dualar etti diye tüm müslümanların bu dünyada zevk içinde yaşayıp da avrupalıların sırf müslüman olmadıkları için ettikleri duaların boşa gitmesini,müslümanlardan bin kat daha fazla çalışıp kafa yormalarına rağmen hiçbir işlerinin istedikleri gibi gitmeyip sefalet çekmelerini mi bekliyordunuz?
  
  babası hasta diye dua eden bir çocuğun, babası iyileştikten sonra o seccadeye belki yıllarca bir daha uğramayacağını bildiği hâlde o duayı kabul eden merhametin sahibidir allah.
  
  dualarına rağmen babasını kaybettiği hâlde o seccadeden bir gün dahi ayrılmayan çocuğun sığınağıdır.
  
  oturduğu yerden " allah'ım sen islâm âlemine huzur ver! " diye dua eden müslümana değil; en son teknolojiye sahip olmak hırsıyla her daim çalışan ve " tanrı'm sen bize güç ver! " diyen gayr-ı müslime adil olandır.
  
  dua bir mektuptur. mektubu zarfa koyup pul yapıştırmak zahmetine girmezsen masanda duran ve sadece senin okuduğun bir kağıt parçasından başka bir şey olmaz ki takdir edersin ki o kağıt parçasına da asla cevap gelmeyecektir.