• çocuk sahibi olmanın en zor taraflarından. 6 aylık bebeğiniz akşam biraz geç yatar. siz de dersiniz oh be geç yattığına göre kesin sabaha kadar deliksiz uyur. amma lakin ki öyle değildir. gecenin üçünde cin gibi gözlerini açmış müthiş enerjik bir şekilde uyanır ve oyun oynamak ister. alırsın minik aslancığıyla ayıcığını gecenin üçünden 4 buçuğuna kadar deli gibi oynarsınız oynarsınız ve bebeğin tekrar enerjisi biter ve uykusu gelir. siz de bir iki saat da uyur işe gidersiniz. böyleyken böyle.
  • bu tür sorunları çözmenin bir yolu var. ancak kolay olduğunu söyleyemem. ama var

    sorun olarak adlandırılamaz demeyin öyle. tıpkı minik bebişin olduğu gibi bizlerin de bir düzen tutturmamız zorunludur. zaten yeni anne baba olmuş bireyler bunun zorluğunu aylarca yaşamıştır. özellikle ilk iki ay uyku nedir bilmezler. çocuğun bitmek bilmez kolik ve gaz sancılarıyla alternatif olarak mücadele etmenin yöntemlerini geliştirirler. gece uyanan çocuğun oyun oynamak yerine uykuya geçirmek bunun gibi bir mücadele yöntemi gerektirir.

    ebeveynler bebişle beraber bir düzene girmelidir. genellikle eğer çok güç diş ağrısı yoksa 6-8 ay arasında bebekler düzenli bir uyku tutturmuşlardır. bunun oluşturulması yine ebeveynlerin düzenleri ile doğrudan ilişkilidir. gelişimin sağlıklı olması için bebeğin kılavuzluğunda anne baba bu düzene uymak durumundadır. gece uyandığında oyun istese bile oyun yerine yeniden uyutmaya çabalamanız daha uygun olacaktır. bebekler doğaları gereği her gün aynı şekilde tekrar ederse işiniz iş. hatırı sayılı sürede yeğenime baktım. öğrendiğim yegane şey düzen. bir kez kaçtı mı geriye dönüşü zor. hem bebek için hem ona bakan için sancılı bir süreç.

    uykusuzluğa dayanabilsem ilerde baba olurum ama şu kafamla düşününce yok, hayır. sevmek daha güzel.
  • uyku eğitimi verdik bizim oğlana (9 aylık olduğu zaman verdik biz, daha önce verenler daha şanslı)
    neyse aksam yatıyor 9 da sabah kalkıyor 7 de, aralıksız hemde
    sizde eğitim seminerleri kursları araştırın, ne kadar harcarsanız harcayın hiç acımayın paraya..
    sonunda kesin huzur var, kesinnn
  • bu gene iyi, oyuncakla kandırılıyor. 3 yaşına gelince elektrik süpürgesine sarılıp yatmak isteyen mevcut evde. dün sabaha karşı beşte seslenip sırtını kaşıtmak için yanına çağırdığı da oldu. kafayı yemiş hepsi.
  • eğer bu eylemi gerçekleştirmesine bir kez izin verir veya çanak tutarsanız hergün isteyeceğinden emin olabilirsiniz.ilk istediğinde hayir derseniz,o gün ağlayıp sızlayıp uyuyacak bir daha da böyle bir talebi olmayacaktır.
  • gece uyumayı sevmeyen biri olarak benim için süper bişey. oğlumla gece keyfi
  • gece 03 00'te uyanan bebeğin oyun oynamak istemesi rezaleti olarak da baslik acilabilir.
    coktum yeminle.
  • gece 3te uyanıp, 5e kadar muhabbet çevirdik benim 4.5 yaşındaki sipalarla:) kendileri yetmedi bir de bebeklerini konusturduk. insan zamanla alışıyor, zevk almaya bakıyorsun :p
  • oyun oynamak mı istiyormuş canını yediğim ya. oynanır tabi ki oynanmaz mı.
    eziyet olarak gören de evlat sahibi olmasın bir zahmet.
  • sinir sistemimi yıpratan durum. her türlü zorluğa, her türlü olumsuzluğa tahammülüm var ama uykusuzluğa tahammülüm yok benim.. tüm enerjimin tükendiğini ve duygusal çöküntü yaşadığımı hissediyorum. aylardır deliksiz 4 saat bile uyumadım. birazcık uyusam dinlensem diye dualar ediyorum. 2 saat uyu, kalk, 2 saat uyu, kalk, salak gibiyim. zaten çocuk uyusa da annelik içgüdüsüyle kalkıp ‘nefes alıyor mu’ , ‘üstünü açmış mı’ diye ikide bir kontrol ediyorum. mesela geçen gün yazlıkta kaldığımızda çocuk ilk defa 6 saat deliksiz uyudu, bu sefer de ben kalkıp ‘niye uyanmadı bu ya?’ diye bakıp durmaktan uyuyamadım. annelik delilik değil mi?

    üzücü olan kısım 11 aylık olacak hala kesintisiz uykuya geçemediğimiz gibi gece hep aynı saatte uyanıp oyun oynama istekleri başladı. bu durum ciddi canımı sıkmakta ama ne yapacağımı bilemiyorum. karnı tok, altı temiz, ortam sıcaklığı ideal, görünen bir diş vs. bi ağrısı yok, abi bok mu var kalkıyor 3te, bir buçuk saat uyanık beni perişan ediyor bu cocuk... birkaç sefer eşim salona götürüp oynadı, 1,5 saat sonra yorulup uykusu gelince uyutabildik.

    baktık bu iş böyle olmuyor, alışkanlık haline getirecek, hiç oynamadan hatta hiç konuşmadan istikrarlı bir şekilde uyutmaya çalışalım dedik. ne mi oldu? tüm uyutma çabalarıma rağmen suratıma suratıma alkış yapıyor sırıtarak! tatlılığıyla bitiriyor insanı ya.
hesabın var mı? giriş yap