liselim
-
her cengizcinin mutlaka gecirdigi bir evredir.bu kesim lise önlerinden gecerken depre$ip bütün cevre sakinlerini mermi manyagi yapar.
-
seninle hergun omre bedeldi
gonul dedigimde bagimdin benim
unutmak mumkum mu liselim seni
hayatim varligim canimdin benim
seninle bir kalem bir kagit gibi
seninle bir defter bir kitap gibi
birlikte yazmistik kaderimizi
ilk askim sevgilim liselim benim
simdi bir nerede bir liseli gorsem
ne zaman okulun yanindan gecsem
kalbim kahir olur gozlerim nem
ilk askim ilk sevgilim liselim benim
seninle bir kalem bir kagit gibi
seninle bir defter bir kitap gibi
birlikte yazmistik kaderimizi
ilk askim sevgilim liselim benim
(bkz: cengiz kurtoglu) -
mouseumun arkasında yazan zımbırtı. :)
-
(bkz: minibus yazilari)
-
ben de liselilerle takılıyorum ama bunda bi sorun yok. ne de olsa sınıf arada$ım.
-
-
liselim liselim bana abi deme...
isimli bir şarkı besteleyerek onlara yönelik aşk duygusunu sanatsal boyuta taşıdığım kişiler. -
lise yıllarında sağlıklı ilişki yaşayamamış insanların saplantısı
-
cogu insanin yetiskinlerin bile mutlaka birkez hayallerini suslemis ve liseli kelimesi denildiginde akla ilk pileli etek diz altina kadar beyaz corap ve tokali duzgun saclar gelen olgu.
-
bakın ümit besen'in de çok güzel bir "liselim" şarkısı vardır. ümit yüzüne, gözüne yerleşmiş acı dolu bakışlarını sevdiğim, bugün hisler aleminin gerçekten de onurlu bir insanıdır.
sevdiği bir liseli vardır, yağmurlu akşamlarda okuldan eve dönüşleri beraber yaşamışlardır. ama gönüldür bu, gün gelmiş liseli kız bu romansı başkasıyla yaşamayı tercih etmiştir. ümit ise bunu büyük bir olgunlukla karşılamış, içinde kin, nefret, öfke biriktirmemiş, kabulleniş had safhada yine mutluluklar dilemektedir. onun olayı hep kendi egosunu silip kardeşçe mutluluklar dilemektir zaten (bkz: nikah masası). bununla beraber liselisini unutmamış, aşkının hatırasını toptan silmemiştir; her yağmurlu akşamda mazoşist bir hüzünle kendini aynı yollara vurmaktadır. ben de böyle üçüncü sınıf duygusallıklardan hoşlanan bir yapının insanıyım, evet. ama siz de dinleyin, valla çok güzel.
hatırladın mı, eskiden
geçmişteki günlerde
akşamları beklerdim
sen okuldan dönerken
elele yürürdük
evinizin yolunda
şarkılar fısıldardın
gülümseyerek bana
bitmesin derdik bu yol
yağmurda ıslanırken
geceler bile gündüzdü
ikimiz beraberken
fakat aylardan sonra
bir gün sana koşarken
yalnız değildin o yolda
sana uzakten bakarken
şarkılar söylüyordun
yine sen gülümseyerek
gözgöze geldik ama
sarıldın gittin ona
mutluluklar benden sana
beraber olmasak da
her yağmurlu akşamda
yürürüm aynı yolda
mutluluklar benden sana
başkasının olsan da
hayalinle yürürüm
evinizin yolunda
mutluluklar benden sana
başkasının olsan da
artık yalnız yürürüm
evinizin yolunda
mutluluklar benden sana
beraber olmasak da
sallanarak yürürüm (sallanma kısmı biraz zırva olmuş tabii)
artık kendi yolumda
dostlar, bu şarkının adının okul yolunda olduğunu herhal bilmiyormuşum ki o dönem, buraya boca edivermişim tüm diyeceklerimi. şarkıdaki "liselim" tadının ve çağrışımlarının hatırına entryi bu başlığın altında muhafaza etmeye devam ediyor, filhakika onca zamanın ardından beni bu yanlışıma uyandıran dopermen'e teşekkürlerimi sunuyorum.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap