sorrow

• turkce cevirisi:
  buyuk bir kederin tatli kokusu yayilmi$ yere
  dumandan alevler yukseliyor ve kari$iyor kur$unî goge:
  bir adam uzanmi$ du$luyor ye$il kirlari ve nehirleri,
  fakat bir sabah uyaniyor hic bir neden yokken uyanmasi icin
  aklimdan cikmiyor anisi yitik bir cennetin
  gencligindeki ya da du$undeki, tam kesin degil
  zincirlenmi$ sonsuza dek olu bir dunya
  bu yeterli degil, bu yeterli degil
  kani dondu ve deh$ete du$tu
  dizleri titredi ve yol verdi geceye
  eli gucsuzle$ti bu gerceklik aninda
  yururken sendeledi
  tek bir dunya, tek bir ruh
  zaman geciyor, nehir akiyor
  ve o konu$uyor yitik a$k ve adanmi$lik nehriyle
  ve sessizlik yanitliyor bu tatli cagriyi
  karanlik ve sikintili akiyor yalniz bir denize dogru
  olacaklara dair tehlikeli bir ima
  durmayan bir ruzgar var gecede esen
  ve gozlerimde toz var goru$umu korelten
  ve sozcuklerden daha yuksek sesle konu$uyor suskunlugu
  yerine getirilmemi$ vaatlerin
• pink floydun müthiş şarkılarından biri.
  live versiyonunda bateride 9 ton çalınıyo abi..
  gel de kopma..
• pink floyd'un, içinde kasvetli, kurşuni bir gökyüzünü, bulutların gölgelediği yeşil çayırlarları, usul usul akan ırmakları, yitik düşlerin huzursuz anılarını, kuşatıcı sessizliği, tutulmayan sözlerin acılarını barındırdığı şarkısı. doğru bir zamanda dinlenildiğinde insanı koltuğuna gömen, ayağa kalkamayacak hale getiren enerji tüketici parça. vurucu sözlerin ardından gelen ve sözlerden çok daha etkili bir david gilmour solosu. gitar solosu sonlara yaklaşıp silikleşirken, biraz kulak kabartılırsa gitarın yabani bir hayvan gibi acı içinde çığlıklar attığı duyulur. albümün son parçasıdır zaten; ayağa kalkıp hiçbirşey olmamış gibi hayata devam etmek için bir miktar güç aranır. bazen bulunamaz.
• pink floydun bu parcası a momentery lapse of reasondadır. ayrıca pulseda bir live versiyonu bulunur. pink floydun belli ogeler alıp onu super tanımlaması geleneginden gelmektedir.
  
  (bkz: time)
  
  sozler:
  
  the sweet smell of a great sorrow lies over the land
  plumes of smoke rise and merge into the leaden sky:
  a man lies and dreams of green fields and rivers,
  but awakes to a morning with no reason for waking
  
  he's haunted by the memory of a lost paradise
  in his youth or a dream, he can't be precise
  he's chained forever to a world that's departed
  it's not enough, it's not enough
  
  his blood has frozen & curdled with fright
  his knees have trembled & given way in the night
  his hand has weakened at the moment of truth
  his step has faltered
  
  one world, one soul
  time pass, the river rolls
  
  it's not enough it's not enough
  his hand has faltered
  .... .... ......
  
  and he talks to the river of lost love and dedication
  and silent replies that swirl invitation
  flow dark and troubled to an oily sea
  a grim intimation of what is to be
  
  there's an unceasing wind that blows through this night
  and there's dust in my eyes, that blinds my sight
  and silence that speaks so much louder that words,
  of promises broken
• david gilmour'un gitar çalarkanki en büyük haykırışı, pink floyd'un yalnızken dinlemesi en tehlikeli şarkısı.
• müthiş bir kederin tatlı kokusu yayılıyor toprak boyunca.
  dumandan bulutlar yükseliyor ve birleşiyor kurşuni gökle:
  bir adam uzanıyor ve çimlerin ve nehirlerin hayalini kuruyor.
  fakat bir sabaha uyanıyor uyanması için hiçbir sebebi yokken.
  
  ruhu ele geçirilmiş kayıp bir cennetin hatırası ile.
  gençliğinde ya da bir hayalde, kusursuz biri olamadı.
  ölmüş bir dünyaya zincirlenmiş sonsuza dek.
  bu yeterli değil, ona yetmez.
  
  kanı donmuş ve pıhtılaşmış korkuyla.
  dizleri titremiş ve yolunu kaybetmiş gecede.
  elleri zayıflaşmış gerçeğin anısıyla.
  sendelemiş.
  
  tek dünya, tek ruh.
  zaman geçer, nehir akar.
  
  bu yeterli değil, ona yetmez.
  elleri sendelemiş.
  
  ve konuşur nehirle kayıp bir aşk ve adanmışlıkla.
  ve sessizlik cevaplar girdaba davetle.
  akar koyu bir şekilde ve dertli, kirlenmiş denize.
  gaddarca bir ima ile, olması gerektiği gibi.
  
  bu gece boyunca durmadan esen bir rüzgar var.
  ve gözlerimde kumlar var, görüşümü körleştiren.
  ve sessizlik kelimelerden daha yüksek sesle konuşuyor,
  bozulmuş sözlerin.
• "and silence that speaks so much louder that words,
  of promises broken"
  
  bu kadar muhteşem sözlerin daha iyisini ancak yine pink floyd yazabilirdi (bkz: comfortably numb).
  
  yine de sözlerde çok başka birşey var. hayattan veya karşılarındaki insanlardan beklediklerini bulamayanlar için tutulmamış sözlerin kuru gürültüsünün bir gücü kalmamıştır artık. susuşlar, bakışlar, söylenmek istenip de söylenmeyenler çok daha fazla içimize işlemektedir. bu duyguyu daha doğru sözlerle kimse aktaramazdı herhalde.
  
  roger waters sonrası pink floyd'un yaptığı en güzel şarkı olduğunu düşünüyorum.
• burada david gilmour ile birlikte pino palladino'yu bas gitarda dinleyebiliriz. şahane misiniz?
• pink floyd'un yaptıgı belki de en huzunlu sarkı... hele solosu ınsanın yuregını parcalayabılecek cınsten yerı geldıgı zaman... albumun tarıhını tam bılmıyorum ama gırısındekı o gıtar tonlarını, o dıstortıonı 70 veya 80lerde nasıl yapabıldıklerını de anlayabılmıs deılım...
• pulse konseri videosunda ba$langici ile insani kendinden alan, david gilmour'un parmaklarini hipnotize edici bir guzellikte klavyede gezdirmesi ile ba$layan, bittiginde ise bir sure zaman ve mekan algisinin i$levsiz kaldigi bir pink floyd $arkisi olarak kayda gecmelidir. a momentary lapse of reason albumunun kapani$ $arkisidir, albumun tum $arkilarinin konularinin zaman icerisindeki projeksiyonlarinin damitilmi$ hali gibidir, herkes bir zaman keder hissedecektir elbet...of promises broken.