hekimhan

• malatyanın bir ilcesi.merkeze 85 km uzaklıkta.kucuk bir ilce. turkiyenin demir kaynaklarından.ilcede pusulalar tam olarak dogru yonu gostermez.(ben sahidim)dagı tası demirdir.
• kayısısı, demir çelik işletmeleri , madenleri ve ceviziyle ünlü malatya'nın en büyük ilçelerinden biri...
  bölgedeki en büyük köye sahip { basak-270 hane } . . .
  1989 yılında kişi başına düşen "alkol" tüketiminde 1. olan iftihar kaynağım memleketim, içelim güzelleşelim...
  
  hekimhan demir çelik spor klübü adı altında futbol, basketbol, taekwondo branşlarında amatör ve yarı profesyonel olarak faaliyet gösteren nadir doğu ilçelerinden...
• http://www.hekimhan.net/
• bugüne kadar yediğim en güzel kayısılara ev sahipliği yapan mekan
• birbirine yanak uzatan koyunların bulunduğu memleket. bu kadar mı içten öpülür kardeşim.
• tam ortasında bu kasabanın, ulu bir çınar ağacı bulunur. sahibidir kanımca, geçmişine sahip çıkamamış bu toprakların. kaçıp da içinde boğulduğum faşististanbul’ dan, yolum ne zaman ilvana doğru olsa, aklıma o çınar ağacı gelir. sebepsiz bir hüzün büründürttürür bu kışları kabonmonoksite bürünen yerleşkeye.
  
  ama yalnızlığına derman bir dağ vardır, tek arkadaşıdır, tam karşısındadır. adı zurbahandır. öyle uzak yakınlık hallerinde eğleşip giderler. ama ne yazık ki birbirlerine çay içmeye bile gelemezler! bir tek o vardır yanında, yamacında. ama ya yüzyıldır gölgesinde yaşayan insanlar onu ne kadar tanırlar? diye kendime sorarım. bir yandan da; "kimseyi onu anlayabilecek kadar samimi bulamazken neden hala buralardadır, tek başına bu kendine bile uzak yerde bir yabancı gibi yaşamaktadır?" şaşarım. derim ki galiba, umut dolu içi. düşlüyor; bir zaman gelecek, bu insanlar kendinden daha bir sürü dikecek !
  
  tam ortasında içimin, bu çınardan düşmüş, ölmeyi beklemekten yorgun, ölgün, hüzüncül bir yaprak (bulun)durur(um). sokaklarımda gezinir, dilediğince. kendi yeşil renkli geçmişine yaklaşır içimde gezindiği sürece. yaprağına ev sahipliği yapmak çınarın, sanki bana verilmiş bir hediye. o ki; bir çınar, sabır peygamberi diye dikilmiş kalmış belki de bu memlekette.
  
  hiçbir zaman, arkadaşı zurbahan' ı bırakıp gidemeyecek, istese bile. yalnız kalır da, kendini içten, kendi deler diye. bense; taşındım ya, artık bir daha olmayacak, çınarlığına ya(l)taklık yapacak, başımı sokacak bir evim gölgelerinde. ama olsun, içim, bırakıp gitmek üzerinden düşünüldüğünde hayli hallice. ondan diktim ben bir tane, içimin bozkırlığı aşikar, hüzünlü topraklardan oluşan, yolları hep ona çatallanan arka bahçesine.
• varamasak da, hiç bir zaman ayrıl(a)madığım(ız), bozkırın rüzgarlı coğrafyası.
  
  ozan birfani' nin türküsünden - özellikle alkollü gecelerde - her dem dilimizde.
  
  hekimhan’ a vardım hanı gavalar
  daha görünmüyü şu soyha alvar
  sahapsız olanı kim olsa döğer
  böyle bir güzelin derdi var bende
  
  yüce dağbaşının gülü arkada
  ne kadar söylesem gönül haraba
  ellerin goynumda galdım arada
  böyle bir güzelin derdi var bende
  
  bir güzel methedem ortadır boyu
  hekimhan’a bağlı hacılar köyü
  orta mahallede o yarin evi
  böyle bir güzelin derdi var bende
• az önce gördüğüm fotolar sayesinde 15 senedir gitmediğimi hatırladığım memleketim.
• kayısının yanında cevizi ile ünlü olmayı hak eden baba tarafından memleketim. ilçede kayısı yaygınlaşmadan önce en çok ekilen tarım ürünü haşhaşmıs . hatta insanlar geçimini de buradan karşılarmış.ilçedeki demir-çelik işletmesi bildigim kadarı ile faaliyette değildir. bu nedenledir ki tek geçım kaynağı tarımdır . zaten kışın nufusu baya azalır. dışarıya çok büyük oranda göç vermiştir. malatya dışında ki malatyalıların çoğu ya hekimhanlıdır ya da darendelidir. 2009 yılından başlayarak her sene ilçede festival yapılmaya başlanmıstır.
• (bkz: bir güzel methedem ortadır boyu)