ve çocuğun uyanışı böyle başladı

• bir cahit zarifoğlu şiiri. el emeğimle sondan başa doğru parça parça aktarıyorum:
  
  (...)
  -huysuz kan sonuna dek akar düşünürüz-
  (...)
  sen misin-ama içim ey içim "
  (...)
  anlat insanda ölümsüz olmak yaprağının
  hangi ağacın kıvranışı olduğunu
  güzün hazırladığı insan yavrularını
  kışın insan yeteneklerini
  anlat durmadan
  (...)
  benden beni çıkar bakalım kalacak mıyım?
  üstüme beni koy bir de
  yoksa hemen bir kez daha bütünle bende beni
  özümü kullan
  çünkü aşktır
  beyaz bir sanat
  (...)
  çünkü şarttı bir kere
  ölümle yan yana şeytanın içinde durmak
  (...)
  her şey karıştı çünkü öldün!
  artık kimse bulamaz kendini
  eller birbirinin içinde
  senin ölmüş elin yapışır
  benim tetiğimin üzerine
  (...)
  gök çoğalınca
  göğe açılan göz kapanınca beni duyacak anlamayacaksın
  (...)
  mısır taneli çocuk avuçları
  fotoğraflarını çek günahların
  tövbeleri yıldırımla yayınla yine de
  (...)
  çün korku etin içinden yekinir
  (...)
  uyan ey kaplumbağa kelimeyi kımıldat
  (...)
  kendini sürü için öldürüp
  sürüyü çobansız bırakan çoban
  hep içilmez sulara varan koyunların
  mermerin namütenahi bekleyen kayanın
  içinden hata edilerek çıkarılanların
  (...)
  güneşi ayı ve yeryüzünü bütün şekilleriyle
  bir kutlu çehrenin emrine kul bildim
  bilesiniz
  ona döndürüleceksiniz!
  (...)
  görevi bu olarak
  yalnızlığımızı sessizce ortaya koyalım
  erkekçe sessiz ve erkekçe
  kiminki sahipse ölümü o karşılasın
  ağırlasın
  (...)
  sen alnımdaki dumanı kazı
  kemiğimin geleceğini düşün beni yont alıştır
  (...)
  ey gece sen de aldatıldın
  sana da tuzak kurdu yüzü güneş parıltılı kız
  (...)
  gün gelişini açıkladı
  sen kapanan gözü açıkla
  karısına arabayla tabut taşıyan adamı
  (...)
  içim büyük sabırla haşlandı
  içim ey içim bu yolculuk nereye
  yine bir şehrin ölümünü başlatır gibisin
  (...)
  arkamdan rüzgar seğirtiyor
  ellerim dağdaki kulübeden ses ediyor
  orman uğultular kurt ulumaları
  aşkın omurgan
  yapışkan
  yak beni çocuğumsuz
  senden ışıklandırılmış havuzlarımda
  ve gizli su yollarında
  sözün ediliyor
  (...)
  özgürlüğü kur
  suyu dök yürek etlerimizi
  parçalanmalarımızı topla
  büyük ateş meydana yağmur getirdi
  gökteki kazan devrildi
  ağaçların gece aydınlığı
  duygunun canlılığı
  kıvrılıp eğilişi dalların hüzne ateşe
  hüzne ateşe
  hüzne ateşe tutuşu
  (...)
  mızrağını seç önce seç kabarık alnımı
  fırlat kayaya kimliğini kişiliğini
  dişlerimin ortasına
  sar beni kumlu ağaç kütükleriyle
  (...)
  içeriksiz coştuk hemen. hey önce ateşin içinde ol
  hey önce alevin sıçrasın
  yüreğimizi kavuran soluğumuzu başka yollardan geçir
  (...)
  her şey benzinle aşk
  (...)
  nasıl yıllarla sürüyor bir salise
  sabah bulantıları birlikte yatılan akşamlar
  (...)
  ırmak ve ırmağı süren yol
  biri uzağında kaldığımız
  öteki içine daldığımız
  (...)
  fakat sen
  hep karşımda kalan
  ağzı ağzımdan alınan
  paylaşılmakta olan
  (...)
  ay gece görünce açar aylığını
  kurbanlar ve senin büyüklüğün dağınıklığın
  çünkü her bölgeni başka bir şehirde yaşadım
  (...)
  sen aşkım sabah doğrulunca bağırdığım
  geceleri sancınla kıvrandığım
  (...)
  aşkın
  şişen bir yara gibi gelişi
  içimizden iki yolcu gibi gideceğini
  (...)
  ucu kendine kıvrılmış kılınç
  (...)
  istasyon bir boşluk
  çünkü bir yok bir var
  trenler çenreler
  (...)
  gül kokuları çocukların kaburga kırıklarından geliyor