hesabın var mı? giriş yap

  • kimin olduğunu hatırlamadığım bir karikatürde vardı (sanırım yiğit özgür'ündü). şöyle bir şeydi:

    arşimet elindeki tasta newton'un yanına gider...
    arşimet : lan olm buraya bak burayaaa!! suyun kaldırma gücünü buldum!
    newton: peki bu ne bu elimdeki? (elinde elma tutmaktadır)
    arşimet: vay ipneee... yerçekimini mi buldun lan?
    newton: heralde.. sabah graham aradı.. o da bişey bulmuş ama söylemedi
    arşimet: aradı mı? nasıl aradı?!
    newton: lan bi dakka!!
    arşimet , newton: vay ipne! telefonu bulmuş!

  • bana hitap etmedi, hatta sikimde bile olmadı.. dolayısı ile herkese hitap etmiyor demek ki..

  • yaşanmış bir olay:
    yaşlıca bir amca starbucks görevlisi delikanlıya bir adet sütlü kahve almak istediğini söyler.delikanlı 'latte' mi der,adamcağız sütlü kahve evladım der,bir şekilde anlaşılır,delikanlı:

    beyefendi isminizi alabilir miyim?diye sorar,
    yaşlı amca:
    emekli korgeneral hede hödöoğlu diye cevap verir bünyede alışkanlık yaptığından dolayı.

    az sonra delikanlı imanının gücüne sığınarak yeri göğü inletir:

    emekli korgeneral hede hödöoğluuuuuu,emekli korgeneral hede hödöoğluuuuu kahveniz hazır paşam.

  • anneni umarım; annen 50 yaşındayken kaybetmezsin. içimden öyle geçmesede ama insan diyor ki; düşmanımın başına vermesin.
    o zaman etrafındakiler soracak, kaç yaşında? diye. yutkunup söyleyeceksin. sonra karşındakiler de vah vah pek gençmiş diyecekler.
    dışarda pazarda, avm'lerde, markette, hastanede anneleriyle çocuklarını göreceksin. hem de onlar senin 51 yaşında kaybettiğin annenden 10'larca yaş büyük.
    3 gün önce 7 ay oldu. trollüğün bile bir adabı olmalı ya.

    tanım: gerek duymuyorum. istersen şikayet et.

    bu entryden sonra gelen mesaj kimden geldiğini söylemiyorum:

    --- ---

    senın ıcınden gecenler yuzunden benım de sıkımde degıl artık ne yasadıgın. kusura bakma demek ıcın yeltenmıstım ama okuyunca vazgectım.

    ben burda 30 bın kısının özel hayatını tek tek arastırıp ona gore baslık mı acıcam lan.

    senın annene bı laf mı etmısım? şunun babası artık ölmeli mi demısım? hayır.

    şimdi o sıkık duyargaçlarını al ve gıt
    --- ---

    allah'a havale ediyorum şerefsiz seni ya da neye inanıyorsan, buraya ara ara gel ve bak. o duyargaçlar bir gün seninde olacak.

    edit: imla

  • şu anda tekrar kurtlar vadisi izliyorum. ortalardan bir bölüm açtım devam ediyorum öyle. bilmem kaçıncı kez bitirmiş biri olarak söylüyorum ki benim aklıma böyle bir karakter gelmiyor. ama söylenenlerin neden gereksiz olmadığını açıklamaya çalışayım.

    en büyük adayımız elif eylül'ün kardeşi eren eylül. bu karakter en başlarda yaptığı salaklıklarla hapishaneye düşmüş ve sonra gelişen olaylarla hapishanede çakır'ın himayesi altına girmiş ve hayatta kalmayı başarmıştır. karakterin gerekli olmasının nedeni ise elif'in çakır'a bu nedenle içten içe minnet duymasını sağlamaktır. kardeşini mafyanın elinden kurtaran ve daha sonra ona hapishanede sahip çıkan çakır ile artık düşman olmazdı.

    ömer baba ve nafize anne denmiş. başroldeki kahramanımız efe yakup karahanlı olarak dünyaya gelmiş, ali candan olarak yetişmiş ve polat alemdar olarak hayatına devam etmektedir. bu şu demek oluyor; efe olarak genlerini türkiye'nin en güçlü iş adamlarından olan mehmet karanlı'dan almış, muhafazakar bir aile tarafından (ömer baba ve nazife anne) ailesini, çevresini seven ve bunlara saygılı bir birey olmuş ve akıl hocası olan aslan bey tarafından gözü kara vatan millet sakarya kafasıyla yetiştirilmiştir. hem aklını hem vicdanını hem de özelliklerini bu 3 farklı kişilik olarak kazanmıştır. ömer baba konuşmasıyla ve ney üflenmesiyle çok sıkar izleyeni. ve her ne olursa olsun sakin kalır. kıyamet kopsa vardır bir hikmet evladım deyip bir hikaye anlatır. nazife anne ise çocuğunun üzerine titreyen ve onun için gerekirse en salakça şeyleri bile yapabilecek biridir. gene sıkıcıdır ve klişedir. ama polat'ın hangi zihniyetle yetiştiğini görebilmek için çok iyi karakterlerdir ömer baba ve nazife anne.

    deli hikmet ise bence bu üstteki karakterlerden daha içi dolu ve bize birçok şeyi gösteren karakterdir. yeri geldiğinde birçoğumuzun zaman zaman yaptığı gibi insanları aşağılar küçük görür. yukarıda arkadaş örnek vermiş, yoldan geçen bir kıza kaşar diyebilecek kadar şerefsizlik yapabiliyor. bazen benim ali'den neyim eksikti, aslan amca beni almadı da onu aldı diye kendi kendini yerken görüyoruz. bazen kurduğu komplo teorileri doğru çıkıyor ama sıradan okumamış bir televizyon tamircisi olduğu için kimse ciddiye almıyor. deli hikmet karakteri türkiye'de çok fazla olan bir karakter. bunu güzel bir şekilde göstermişler.

    ankettekiler dışında ise aklıma birileri gelmiyor. hepsi bir şekilde başrolün gelişimi için rol oynuyor. kumarhaneye ses sistemi kuran hippi karakteri bile çakır karakterini tanımamız için senaryoya hizmet ediyor.

    kurtlar vadisi'nde şu olmasa iyi olurdu diyebileceğim bir karakter aklıma gelmiyor bence de yok zaten. ama gene de bakmaya devam edeceğim. buldum dediğim an güncellerim girdimi.

  • -iki kişilik bir oda lütfen
    -evlilik cüzdanınız
    -buyrun
    -ama siz.. farklı insanlarla evlisiniz..
    -onlara da otelinizi tavsiye edeceğiz

  • çirkefliği bir tarafa bence kıskanç bir kadındır.

    mutlu çiftleri görünce bazıları kuduruyor işte böyle.

    gençlere bakma, nevrin dönmesin çığırtkan kadın…

    bir söz vardı neydi o? hah buldum… kim namus ve ahlak şövalyeliği yapıyorsa en ahlaksız da en namussuz da odur diye. çok doğru bak bu söz…

  • bu aralar lynne mctaggart'ın "the bond" isimli kitabını okuyorum. lynne mctaggart daha önce "the field" ve "intention experiment" kitaplarını da yazan bir bilim yazarı. okuyanlar bilirler, bilimsel araştırmalara dayanan tespitleri vardır.

    kitaba göre amerika ve batı avrupa ülkelerinde yaşayan insanlar oldukça bireyseller, buna mukabil doğu ülkelerinde yaşayan insanlar ise kolektivistler, topluluk içinde var olabiliyorlar. öte yandan topluluk içinde var olan doğulu insanlarda %80 oranında depresyon geni bulunuyorken, bireysel olarak hareket etmeyi tercih eden batı ülkelerinde bu oran daha düşük.

    topluluk içinde var olabilen ve %80 oranında depresyon geni taşıyan kişiler bulundukları topluluğun dışına itilince depresyon kendini gösteriyor, oysa batılı bireysel ve topluluk içinde - dışında olmayı iplemiyor.

    biz ise ne doğu - ne batı, ortada bir yerde, topluluk içinde bulunmayı seviyoruz, kendimizi ait hissettiğimiz topluluğun dışına çıkmaktan, çıkarılmaktan rahatsız oluyoruz. elalem ne der bu noktada etkili oluyor.