ekacaddesi

• sekizinci nesil yazar...
• ağlayan palyaço. ağır makyaj yaptığından demiyorum palyaço lafını. karşısındakini güldürdüğünden de değil. ama bi şekilde iyi hissettiriyor insanı. kendisi ise delişmen bi ruh halinde kıvranıyor sanki. memleket hasretinden, anne özleminden ağladığını bile söylüyor ama bence söz verdiğim ıslak hamburgerlerin özlemini çektiğinden ağlıyor.
  
  matematikle arası hoşbeş olmayan, müvekkillerinin ne kadar ceza alacağını hesaplamayı yanında çalışacağı avukata yıkacak geleceğin sekreteri, bugünün f klavye canavarı, pifleyip duran sıkkın my own personal fashion show modeli.
  
  iki tane izin verdim ama daha birini bile kullanmadı. dişine göre bi uğraş buldu aslında birinci aday için.. du bakalım ne çıkacak o hikayeden ben de merak ediyorum.
• benimle oldukça daha fazla tanrıya ve peygamberine inanıyormuş.. benimle??? sevineyim mi üzüleyim mi karar veremedim lan..
• ben cansam o da canandır, canımdır.
• aynı gün iki badisi birden hakkında entry girince "öldüm mü?" diye düşünen yazar...
• iyi niyetli, altın kalpli, yardımsever suser..
• sonunda saklandigi yerden cikmis koruyucu melek.. hadi is basina!
• dün işinden kovulmuş, bugün "nasılsa ben istifa edecektim" ayağına yatan garip.
  
  (bkz: kovulmak/@ekacaddesi)
• kendimi yalnız hissetmiyorum. öyleyim. kötüyüm sevimsizim ve çirkinim. o yüzden gelip buraya ağladım. ben silerim bu entryi bir zaman sonra, belki mutlu olunca.. "mut" öyle kolay bişi değil.
  
  edit: mut hala kolay bir kavram değil. lakin bunca lafa ne gerek...
• sayesinde kendimi hiç yalnız hissetmedim. birlikte hayal kuruyoruz bi ton. bir çok arkadaş dediklerimden daha arkadaş. çok seviyorum demek içi boş geliyor, öyle bir baksa ki gönlümdeki kıymetini derecesini bilse. dert değilmiş dertlerimiz artık bunu bilir bunu söylerim.