çarşı pazarda kaybolmuş çocuk

• çılgın kalabalıklar arasında yalnız kalmanın dehşeti genç dimağına dövme gibi kazınan, post apokaliptik
  vahşete aşina nesildir.
• kaç yaşına gelirse gelsin pazar fobisi devam eder bu kişide.
  küçükken annemi kaybetmekle kalmayıp üstüne bir de tanımadığım bir aileye gidiyordum. kadın "hadi kızım gidiyoruz" diye elimden tuttu ve bir kaç adım sonra yüzüme bakınca "ay bu benim çocuğum değil" diyerek itti. benim gibi evladı zor bulur o.
• dahil olduğum nesildir. dahası da vardır. kaybetmekle kalmayıp, kendime yeni bir anne dahi bulmuşluğum vardır.
• (bkz: fake atarak yuruyen anne)
• soğukkanlılığı erken öğrenmiştir. yıllar yıllar önce, bir pazar yerinde bir baktım annem diye başkasının elini tutmuşum. bir çığlık atacak gibi oldum önce, sonra sakinleşip yavaşça elimi çektim, doğru anneye doğru yöneldim. annem fark etmemişti bile olanları, kaptırmış kendisini domates patates seçmeye...
• benim bu. hemde iç çamaşırı satılan bölümde kaybolmuştum. daha sonra oradaki pazarcı amca beni de tezgahın üzerine yanına çıkartarak bu çocuğun annesi nerede falan diye ismimi de söyleyerek annemi bulmuştu pazarda.
• babasını kaybedeni de mevcut olan nesildir. meğer adam karşı tezgahta domates seçiyormuş.
• benim salak kardeşim, ya her pazara gidişte kaybolur mu insan.
• yıllar içerisinde alışveriş merkezinde annesini kaybeden nesile evrilmiştir.
• (bkz: yaran başlıklar)
  
  az kalsın ofisin ortasında kahkahayı patlatmama sebep olacak nesildir. yanaklarım, ağzım kasıldı gülmeyeyim diye.