daha
-
arthur rimbaud'dan bir alıntıyla başlıyor.
"dayanılmaz olan tek şey, hiçbir şeyin dayanılmaz olmamasıdır." -
karşıma, benden daha
sessiz biri çıktığında, sesimi yükseltirim
namussuz biri çıktığında, namus timsali kesilirim
salak biri çıktığında, akıl veririm
günahkar biri çıktığında, onu ayıplarım
.....
iyisi çıktığında, kaçarım -
--- spoiler ---
gaza'nın yazdığı gücün gücü makalesi ve bu makalede bahsettiği spiral yönetim şeması mükemmeldir. müthiş bir demokrasi eleştirisidir.
--- spoiler ---
ayrıca çok rahatsız edicidir. okumadan bu başlığa gelen kişilere uyarım olsun. hakan günday, resmen sizi rahatsız etmek için uğraşmış. dayanması zor, ama dayanabilirseniz ödül büyük. 5 saatlik uçak yolculuğunda elimden bırakamadım.
born to be wild
raised to be civilized
dead to be free -
ya çok erkendir bunu duyduysan, ya da bir şeyler eksik kalmış.
-
bazen, bir cümlenin tüm yükünü tek başına sırtlanır da, ses etmez, daha.
"bir gün daha geçti sessiz, renksiz, hareketsiz, neşesiz, sensiz..." -
sonsuz diye bir şey varsa olamaz bir zarftır.
hiçbir şey sonsuzluk varken, daha yukarda, daha aşağıda, daha az, daha çok ve-sa-i-re olamaz. -
bitirmemek için ne kadar uğraştıysam da bitirdim kitabı. halbuki gayet güzel uyumuştum, ama olmadı, uykumdan uyandırdı beni. hakan günday, yine bize her şeyi tersten gösteriyor, insanlığımızdan utandırıyor, nefret ettiriyor, hadi bakalım yaşayın şimdi diyor. keşke demese ve iyi ki de diyor.
ben çok seviyorum bu adamı, ergenmiş, ergenlerin tanrısıymış falan geçin bunları. adam içimizdeki karanlığı, yüzleşmekten imtina ettiğimiz şeyleri çat diye önümüze koyuyor. keşke koymasa ve iyi ki de koyuyor.
--- spoiler ---
en büyük zevkim, okuduğum kitaplardaki karakterlerle aramda benzerlikler bulmak, bağlantılar kurmak. ama bu sefer hiç zorlanmadım, gaza'ya ne kadar benzemiyorsam o kadar benziyorum çünkü.
kendimi eve kapattığım günlerde bu kitabı okumuş olmam tesadüf mü, bu kitabı okuyabilmek için mi kendimi eve kapattım, yoksa kitabı okudukça mı evden çıkamaz oldum tam emin değilim. ama sonunda geldiğim nokta, sigara almak için bile dışarı çıkamamak oldu, şikayetçi değilim. gaza'nın deposu benim için önce evdeki odamdı, sonra yurt odası oldu, sonra da ev. onun üç tarafını çeviren cesetler, benim dört tarafımı çeviren duvarlar. ben de büyüdüğümde hep yalnız kalmak istemiştim, kaldım da, ama bunu isterken sonra ne yapacağımı bilmiyordum. hala da bilemiyorum, o yüzden hiçbir şey yapmıyorum.
bundan birkaç yıl önce, elime herhangi birinin saçı değse, içten içe çığlık atabilecek kapasitedeydim. bu insanlarla temas meselesinin benim için nasıl bir sorun olduğunu kimseye anlatamadım hiçbir zaman, anlatamam da. hatırladığım veya bilincinde olduğum herhangi bir travma da geçirmedim aslında, sebeplerini bilmiyorum. ama kendi kendime yöntemler geliştirdim, doğru olduğunu iddia edemem fakat oldukça yararlı oldu benim için. neticede gaza'nın linçi varsa benim de kendi yöntemlerim var. artık tanımadığım insanları bile öpebiliyorum, kusma isteğimi kontrol etmekte de zorlanmıyorum. hatta sevdiğim insanlara istekle ve zevk alarak dokunmayı bile öğrendim. zor ve uzun bir süreç oldu ama kendimi geliştiriyorum hala, en zoru da bunu kimseye farkettirmemeye çalışmak. hem benim morfin sülfata da ihtiyacım yok, ilerde olmaz demiyorum ama etil alkol ve tütün legal uyuşturucular olarak işimi fazlasıyla görüyor.
bunlara odaklanmaktan, kitapta görmem gereken diğer şeyleri görebildiğimden şüpheliyim, eğer kitap okurken cümlelerin altını çizme gibi bir alışkanlığım olsaydı, kitap karalamalardan geçilmezdi. neyse ki öyle bir alışkanlığım yok. kitabı da müthiş politik tespitler içeriyor diye övecek değilim, gerek yok çünkü.
neyse işte, yine duvardan duvara vuruldum, gaza'yla birlikte cesetlerin arasına gömüldüm, gece uyuyamadım, kitabı okuduğum sürece peşimi bırakmayan baş ağrısı gözlerimi yaşarttı, ateşim düşmedi ama bütün bunlar bu kitabı en az 10 kere okumamı engelleyemez.
sadece evden çıkıp da tekrar sosyal hayata nasıl karışacağımı ve normalmiş gibi davranacağımı hatırlamam gerek. yalnız okula giderim ama, o kadar boşvermedim henüz, o kadar da değil...
--- spoiler ---
bu da kitabı okuduğum sürece dinlediğim, dinlemediğim zamanlarda da kendi kendime söylediğim şarkı, alakası bence de yok ama;
when it comes to acting up, i'm sure i could write the book. -
başka bir yola gideceğini düşünürken hiç ummadığım bir yola sapan film, öyle ki saptığı yerde yol yok. kitabı okumadığım için kitaba bağlı kalmak adına mı böyle yapılmış anlayamadım.
--- spoiler ---
bir yaraya parmak basacakken birden insanın kendine döndürmüş projektörü; insanın kötülüğe meyilli doğası, hayatta kalmak için ezen olması vs. gibi konularda kesilen ahkamlar, beylik sözler (gerçi bu konuda kitaptan şüpheleniyorum, bu tayfayı bu yüzden sevmiyorum, her şeyi bir şova dönüştürüyorlar.) orda olmaması gereken bir sürü ıvır zıvır, insanlık ölmüşken insan bok yesin.
--- spoiler --- -
-
okurken hemen farkedilmiyor ama, ahad'ın tersi daha.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap