elizabeth the golden age

• her kostümü güzel ancak en güzel kumaşları hikayesinin anlatımına biçmiş, benim için büyüleyici bir dönem filmi. kendisine yapılacak en büyük haksızlık, 1998 yılında gösterilen ilkinden bağımsız olarak değerlendirmek olur sanırım. ki iki filmin en belirgin biçimde bağlandığı yer dans sahnesi. queen elizabeth, robert dudley ile yaşadığı o dans anına, kırlara, ilk gençliğine, saf masumiyetine, kraliçeliğinin ötesine, gözlerden uzak günlerine the golden age'de geri dönüyor ve kareye walter raleigh'i koyuyor. bu hayal ile karışık özleminden, banyo sahnesinde diğer elizabeth'e bahsediyor. raleigh ile bu defa at üzerine yeniden kırlara çıkıyor. bir yanıyla, ruhuyla, raleigh'in, anlattıklarının peşinden gitmek isterken, at gezintisinin sonunda yeniden kendi gerçeğiyle yüzleşiyor. son derece insanca bir güdüyle, şimdiki aklıyla, erkekleri algılayışıyla yeniden genç ve özgür olmayı arzuluyor. ve başından sonuna, aşkın, korku ve tutsaklıkların bir adım ötesinde bir yerlerde durduğu işleniyor da işleniyor.