çocuk yapmak

• bir insanı dünyaya getirmek ona yapılmış en büyük kötülüktür.
  
  bir muhakeme yapın. bu hayatta mutlu anlar mı daha fazla, hüzün dolu anlar mı? şüphesiz üzüntü ve hüzün dolu anların çok daha fazla olduğunu bulacaksınız. bir kere evladınız siz dünyadan göçerken sizin acınızı yaşayacak, yasınızı tutacak. her biriniz için ayrı yas tutacak. belki sevdiği biri kansere yakalanıp vefat edecek. belki kendisi hastalanıp ölecek. ebeveynleri dünyaya getirmese neslican tay hiç o acıları yaşamayacaktı. hayatının başında henüz hiçbir şey yaşayamadan aramızdan ayrıldı gitti.
  
  hastalıklar, ölümler, kazalar, kötülükler hayatın büyük kısmında hep uzun süreli varlar. geçen hafta 35 yaşında bir arkadaşımı kalp krizinden kaybettik. annesi babası kardeşi halen komada gibiler. bu insanların kalan hayatlarında mutlu olacakları anlar ne kadar çok olabilir ki? insan önce küçükken dede, nine acısı yaşar. sonra sıra kendi ebeveynlerine gelir. yaş aldıkça arkadaşlarını akranlarını kaybetmeye başlar. çok yaşarsa akranı arkadaşı bile kalmaz artık bu dünyaya yabancı olur. hayat bu kadar acılar ve hüzünlerle doluyken çocuk yapan insanlar düşüncesiz ve ilkel kişilerdir.