anne replikleri

• erkin koray, bir yakınımızın yan komşusudur. annem ile arasında geçen konuşma:
  
  yakınımız olan abla: geçen sene aşure yapıp tüm apartmana dağıtmıştım. erkin bey'in kapısını da çaldım.. açtı. bir bana, bir de elimdeki tepsiye boş boş bakmaya başladı. sonra da "bu nedir acaba?" diye sordu.
  annem: a-aaa! görgüsüz!
  y: ben de "aşure bu" dedim. "ee napıcam bunu?" diye sordu.
  a: alıp kafana geçireceksin! deseydin?
  y: içimden dedim zaten. ama neyse ki sabır çekip "buyrun, yemeniz için getirdim" diyebildim. sonra "peki tabağı napıcam?" diye sordu. yine sabırla "daha sonra getirebilirsiniz. şu katta, şu numarada oturuyorum" dedim.
  a: ee sonra? getirdi mi tabağı?
  y: evet. kapıcıyla gönderdi ertesi gün.
  a: boş mu geldi tabak? (genelde bizim buralarda dolu gelen bir tabak, boş gönderilmez. gönderen, toplumdan dışlanır filan)
  y: evet!
  a: görgüsüz herif! insan içine bir cd'sini koyar en azından!.
  
  (bkz: mavi ekran)