mein kampf

• bugün kitapçıda bu kitabı bulundurduğu için kitapçıya ve yayınevine dava açacağını söyleyen bir kadın vardı. yasak değil diye biliyordum ben, yasak olmadığını söyledim, almanya'da yasak dedim. kadın diretti, avukatını aradı falan. yasakmış meğer.
  
  hayır, yasak olsa bile düşünüyorum, düşünüyorum bir insanı bu hareketi yapmaya iten sebep nedir çözemiyorum. sanane arkadaş, adamlar basmış, dağıtmış, kitapçı da satıyor. isteyen de alsın, okusun. polis misin başıma? sıradan vatandaş haliyle milletin kitap okuma özgürlüğünü engellemek isteyen bu kadın, hitler'in yerinde olsa, onun gücünün yarısına sahip olsa, hitler'den daha acımasız bir diktatör olurmuş gibime geliyor. zihniyet o çünkü.
  
  ha şimdi kadını geçtim de burada asıl suçlu devlet tabii. evinde marx kitapları bulunduğu için içeri alınan insanları düşünüyorum, basılması engellenen kitapları düşünüyorum, sonra nasıl bir iyimserlikle bu kitabın yasak olmadığını düşündüğüme şaşırıyorum.
  
  tanım: okuyanın faşist olduğu kitap. ben yarısında okumayı bırakmıştım, yarı-faşistim.
  
  ha ekleyelim madem; birincisi burada eleştirilen şey vatandaşın yasakların uygulanmasında bulunduğu katkı değil. vatandaşın, bu saçma ve gerici yasağı eleştirmesi ve karşı çıkması gerekirken, bu yasağın yanında durması.
  
  ikincisi benim o kitabı okumam o vatandaşa bir zarar vermiyor. bu benim özgürlüğümün kısıtlanmasıdır, açık ve net. eğer ben onun hakkını gasp ediyorsam, sokağa çöp atıyorsam, köpek öldürüyorsam veya herhangi bir şekilde ona zarar veriyorsam dolaylı ya da dolaysız, ben o vatandaşı takdir ederim zaten bu davranışından dolayı.