erdem bayazıt

• kar altinda hüzün denemesi
  
  dünyanin en uzun hüznü yagiyor
  yorgun ve yenilmis insanligimizin üstüne
  kar yagiyor ve sen gidiyorsun
  aglar gibi yürüyerek gidiyorsun
  belki bulmaga gidiyorsun kaybettigimizi
  o insan ve tabiat cagini
  
  dön bana ve dinle
  kuslar ucusuyor icimde
  
  los bir keman solosu gibi
  kuslarin ucustugunu icimde
  dön bana ve dinle
  
  karanlik denizlerin dibinde
  birtakim incilerin oldugunu
  birtakim incilere ve hatiralara
  neden bagli oldugumuzu unutma.
  
  duy beni ve dinle
  denizler bogusuyor icimde.
  
  unutma diyorum ama sen anla
  anlat bizim de yasamak istedigimizi onlara.
  
  erdem bayazıt