hayattan ve her şeyden bir anda soğutan şeyler

• çok sevdiğim ve deli gibi geyik yaptığım bir arkadaşımla dışardayız bi gün, yürüyoruz. her şeye gülüyoruz, o bişey söylüyo ben kahkaha atıyorum, ben bişey söylüyorum o kahkaha atıyo, baya eğleniyoruz, saçmalıyoruz. bi otel gördük, otelin adı komik geldi, ona gülüyoduk üzerinden şaka yaparak. baya liseli mode on.
  
  birbirimize oteli gösterip gülerken bir ses duyduk. "gülün gülün hiç umrumda değil, istediğim gibi yaşıyorum" dedi yanımızdan geçerken. son anda gördük, transseksüeldi. otelle aynı hizada olduğu için kendisine alınmış meğer. kısa devre yaptık. hı? aa bize dedi? ama ona gülmedik ki. niye gülelim lan? off yanlış anladı bizi kahretsin ya, gerçekten kahretsin.
  
  nasıl soğudum o an her şeyden anlatamam. onun öyle düşünmesini normalleştirdiler insanlar. daha önce eminim ki ona bakıp gülenler olmuştur, laf atan olmuştur. döven de olmuştur. onun yanımızdan geçtiğini farketmemiştik bile o bize o cümleleri söyleyene kadar. göz göze bile gelmedik. kendimizle eğleniyorduk. ama nasıl üzüldüm. ya gidip söylesek mi, açıklasak mi, yalnış anladı. kalbi kırıldı lan. napsak. daha kötü tepki verir mi diyene kadar gözden kayboldu zaten.
  
  umarım istediğin gibi yaşıyorsundur, umarım hep istediğin gibi yaşarsın, kimse ağzını açıp bir laf diyemez sana. hayatın çok zor, ne kadar empati yapsam az kalır. seni tanımasam da seviyorum. sana gülenlerden de tiksiniyorum. yerin dibine girsin toplumsal baskılarınız, ayrımcılığınız.