deukalion

• "ayırır oetae tarlalarından aoenius'ları phocis,
  ne verimlidir bu toprak, toprak olalıdan beri.
  oysa kabaran sular yüzünden; bir bölümken denizden,
  gepgeniş bir ovadır şimdi. parnassus denen
  yıldızlara değen, bir dağdır iki tepeli aşan
  bulutları. sular ortalığı kaplayınca, burada,
  deacalion'la karısı küçük kayıkla çıkmış karaya.
  yakarmışlar corycidas'a, nymphalara, dağ tanrılarına,
  geleceği bildiren themis'e. ne deucalion'dan
  daha çok doğruluğu seven, ne de karşında çok
  tanrılara saygı gösteren bir kadın vardı.
  görmüş jupiter; sular kaplamış yeryüzü, bir erkek
  bir kadındı kalan, kişi soyundan, suçsuz tanrısever,
  dağıtmış bulutları, götürmüş aquilon sisleri,
  göstermiş göğe toprağı, toprağa göğü, çıkmış bir bir
  tepeler, yükselirken karalar yer yer,
  gitmiş bütün dumanlar, geçmiş öfkesi denizin."
  
  (bkz: dönüşümler)
  (bkz: ovidius)