se7en

• david fincher'in yaptığı en iyi film (bence... severim kendisini, fight club da harikadır ama se7en en iyi filmidir kanimca).
  
  filmin depresif, karanlık ve klostrofobik yapısı kendine yabancılaşmış, izole olmuş 20. yy insanın durumunu başarılı bir şekilde simgeler. toplumsal eleştiri yani da düşünüldüğünde bir post-postmodern film gibi gelir bana.
  
  seçilen kurbanların 7 günahı simgelemesinin yanında bu kurbanların kendi izole olmuş/yabancılaşmış ortamları içersinde geçirdikleri yaşamlarını bir ölçüde çözmeye çalışan dedektiflerin çabası, ortaya çıkardıkları cılız, küçük ipuçları çerçevesinde bizim edinebildiğimiz (ya da edinemediğimiz) fikirler, insanlar arasındaki yabancılaşma ve iletişim bozukluğuna bir tür gönderme gibidir. burdan ortaya çıkan sosyal bozukluğa çare olamama, bunun bunalımı, umutsuzluğu ve insana etkisi filmin karanlık yapısı ve klostrofobik elementleriyle iyi bir şekilde canlandırılmıştır -ki, filmden sonra kesinlikle pek rahatlamış, mutlu hissedemezsiniz. filmin görsel yani da bu karanlık ve umutsuz havayı destekler niteliktedir. karanlık bir şekilde başlayıp hemen hemen tamamı da karanlık geçen filmin sadece sonuna doğru güneş ışığının gözüktüğü sahnelere rastlarsınız ama o sahnelerin hemen ardına tekrar karanlık (gece) bir sinematografi ile film son bulur (sanki bir loop gibi). güneş ışığının olduğu o açık hava sahnelerindeki ortam da tamamen terk edilmiş, hiç bir canlının olmadığı, (uygarlığın ve toplumun sonunu sembolize eder gibi) endüstriyel artıkların ve cesetlerin olduğu bir şekilde gene cansız ve kurudur (modern toplum?).
  
  filmin sosyal sisteme getirdiği eleştirisi ve filmdeki en masum ve de tek umut verici (öğretmen) karakterin bile acımasızca katledilmesi tabii ki filmin oscar'a aday gösterilmesini engellemiştir.
  
  se7en'in en güçlü yanlarından biri de kurbanların hepsinin acımasız bir şekilde katledilmesine rağmen hiç bir maktulu bariz bir şekilde görememizdir. ne olduğunu, nasıl öldürüldüklerini bilmemize rağmen bir şey göremeyiz, kendi hayal gücümüzle olayları canlandırırız. bu noktada da kendimiz bir anlamda suç ortağı oluruz -ki filmin temel teması, herkes suçlu!.
  
  bütün bunlar göz önüne alındığında se7en gelmiş geçmiş en iyi gerilim filmlerinden biridir kanımca, yerinin de kolay kolay doldurulacağını sanmam.