a farewell to arms

• okumamın tesadüf eseri italya'daki bir geziye taştığı, velhasıl tenente'nin mestre'ye gizli gizli trenle geçişini bizzat mestre'de okumamla beni hafiften büyüleyen bir kitaptır. evvelinde catherine ile milan'da yaşadıkları günler ise, milan'a geçtikten sonra hastane bakınmama sebep olmuştur. hemingway'e has yalın anlatım tarzı insanı biraz gerse de (zaman zaman holden caufield'ın ağzından hikaye dinliyor hissi veriyo), nerdeyse melodram niteliğindeki aşk dolu sözleri insan bir süre sonra kabulleniyor, okudukça yüze bir tebessüm yayılıyor. amma ve lakin kitap bittiğinde okuyucu kendini pek iyi hissetmiyor. okurken tenente ile paralel olarak içmekte fayda var. aklınızda bulunsun birinci dünya savaşında italya'da içmek çok ucuzmuş.