tindersticks

• 1993 tarihli bir tindersticks albümü.
  
  içindeki şarkılar sırasıyla:
  
  1.nectar
  2.fruitless
  3.tyed
  4.sweet, sweet man pt one
  5. whiskey & water
  6.blood
  7. city sickness
  8. patchwork
  9.marbles
  10.the walt blues
  11. milky teeth
  12. pt two
  13.jism
  14. piano song
  15. tie-dye
  16. raindrops
  17. pt three
  18. her
  19.tea stain
  20. drunk tank
  21. paco de renaldo's dream
  22. the not knowing
  
  sessiz bir albümdür bu aslında ama daha önce hiç görülmemiş bir sessizlik. ömrü hayatım boyunca hiç karşılaşmadığım rahatsız edici ama bi o kadar da kendine çeken.
  nectar la başlar albüm.stuart staples sanki arkadaşlar siz tatlı içecek bir şeyler koyun ben şimdi geliyorum dediği bir akşam yemeğine benzer bu ilk başta.yanı başınıza oturur sanki karşınıza değil tam yanı başınıza.daha 4. şarkıdan bizi uyarır kendisi "a sweet sweet man like me i can only bring you the misery" dizeleriyle demedi demeyin sonra size mutsuzluktan başka pek bir şey getiremeyeceğim ona göre hazırlayın kendinizi der gibi.sora koca şehirde sevmek için yer kalmadı ay daraldım be gitsek mi buralardan ama gitmekte istemiyorum doktora anlatsam ben bu şehir sıkıntısını o kadar ciddiye almaz ki beni ilaç bile yazar.sokakta güle oynaya gezen insanlardan da kimseye belli etmeden rahatsız oluyorum aslında aman neyse sen aklımda olduğun sürece bunu düşünmüyorum bazen denir ve sıyrılır.
  jism gibi bir şarkınında bu albümün içinde olması ayrıyetten kendisini vazgeçilmez kılanlardan.çaresizliğin baladıdır.sevgilinin tepkisiz olması o kadar acı verir ki bişey yapsın acı çektirsin cesaret verecektir bu çünkü öyle durmasın işte.
  asphalt ribbons ken adı big silence olan şarkı burda raindrops tur.beylerimiz sükunet ten rahatsızlar bu sefer .arta kalmış bir aşkın yorgunluğundan bir yağmur tanesi kadar narin ve laçka olunmuştur artık.her vardır bir de kendi gölgesinden korkan bir adamın öyküsü gölgelerin gücü adına bir şey yapamamaktadır bu adam
  drunk tank le artık sizde albümle birlikte iyice sersemlemişsinizdir.kapaktaki dönmek üzereymiş gibi duran eteklerini tutan kadın bu albümün büyüsünün habercisidir zaten.
  the not knowing gibi bir şarkıyla son bulur albüm.acaba hiç dinlememiş bilmemiş mi olsaydım daha mı iyi olurdu şüpheleriyle.
  the not knowing is easy
  and the suspecting, that's okay
  just don't tell me for certain
  that our love's gone away
  it's gone away
  
  kısmı mırıldanılarak. albümün en naif şarkısıdır bu .şüphe filan kalmamıştır.umut vermeyi bile başarmıştır çalılar böyle sefaletine kurban olduğum şarkılarla