düşümde

• ziya osman saba 'nın bir şiiri. ziya osman saba 'yla cahit sıtkı galatasaray lisesinden arkadaşlar ziya osman saba öldükten sonra yazıyor bu şiiri. çünkü rüyasında görüyor arkadaşını.
  küçük açıklama : ziya osman mazbut bir adamdır, hatta devrine nisbeten böyle evliya gibi adam, gemilere bakıp iç geçirir, ama birine bile binemez falan. cahit sıtkı akşamcı tabir-i câizse; daha girişken, âlem adamı hatta.
  bu şiirde, rüyasında bile çekingen ziya osman.
  
  düşümde gördüm cahit'i:
  banka gibi bir yer
  aynı servise verilmişiz
  yolumu gözler
  
  baktım ki, toplamış memurlarını
  nutuk çekmede şefimiz
  el edip geçecektim yerime
  sessiz
  cahit bu, dayanamadı, boynuma atıldı.
  gözyaşlarını duydum yüzümde bir ara.
  o, düşümde ağladı,
  bense uyandıktan sonra
  
  1957