cesar franck

• hiç sevemedim cesar franck eserlerini. bana hep fazla depresif ve iç karartıcı gelmiştir. anlaşılan tek sevmeyen ben değilmişim; mustafa kemal de hazzetmemiş hiç. 1930 civarlarında izmit körfezine demirleyen gülnihal vapuru'nda etrafındakilerle birlikte akşam yemeğine oturan mustafa kemal'e, tutmuşlar cesar franck'ın piano quintet'ini çalmışlar. ee be abiciğim yapılacak iş mi şimdi bu! insanın iştahı kesilir; zaten kesilmiş de. daha eserin giriş bölümü bitmemişken mustafa kemal etrafındakilerle muhabbete başlamış. bunu gören piyanist cemal reşit rey de artık nasıl sinirlendiyse, 33 yıl sonra atatürk'ün müzikle alâkası yoktu diye yazı döşenmiş. (bkz: atatürk ve müzik/@lairocse) hadi onun müzikle alâkası yok diyelim, ee be kardeşim cesar franck'ın hiç mi suçu yok! cık cık cık.