revelations

• valla da billa da güzel albüm ya. hatta çok çok iyi. audioslave tarzında çok belirgin bir değişiklik yok aslında, ama müzikleri daha bi zenginleşmiş. her şarkıda güzel güzel ritimleri yakalamışlar ve genelde (her zaman olduğu gibi) şarkıların sonlarına doğru soloları es geçmemişler. chris sesini baya bir dinlendirmiş veya sesi iyi bir tedaviden geçmiş anlaşılan, tüm albüm boyunca müthiş bir performans sergiliyor. tabi ben bunu, izlediğim bazı konser görüntülerinde, chris'in son nefesini verecekmiş gibi şarkı söylemesinden dolayı vurgulamak istedim. yoksa adamın sesi hep güzeldi.
  
  somedays, wide awake, one and the same(ki bu 3'ü benim favorilerim), sound of a gun, shape of things to come dinler dinlemez, kendini sevdiren, akılda kalan şarkılar.
  
  yolları türkiye'ye düşer de, daha bir yakından albümün tadını çıkarma şansımız olur umarım.