geceye bir şiir bırak

• sen bugünden yarına
  birazcık umut sakla.
  
  - metin altıok
• görsel
• görsel
• yaşamaya dair - ıı
  
  diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,
  yani, beyaz masadan,
  bir daha kalkmamak ihtimali de var.
  duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini
  biz yine de güleceğiz anlatılan bektaşi fıkrasına,
  hava yağmurlu mu, diye bakacağız pencereden,
  yahut da sabırsızlıkla bekleyeceğiz
  en son ajans haberlerini.
  
  diyelim ki, dövüşülmeye değer bir şeyler için,
  diyelim ki, cephedeyiz.
  daha orda ilk hücumda, daha o gün
  yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün.
  tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu,
  fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz
  belki yıllarca sürecek olan savaşın sonunu.
  
  diyelim ki hapisteyiz,
  yaşımız da elliye yakın,
  daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının.
  yine de dışarıyla birlikte yaşayacağız,
  insanları, hayvanları, kavgası ve rüzgarıyla
  yani, duvarın ardındaki dışarıyla.
  
  yani, nasıl ve nerede olursak olalım
  hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak...
  
  nazım hikmet
• bir şiirdir gözlerin, gözlerime can versin.
• ilk yarı bitti
  hayat bir
  ben sıfır
  
  ağladım
  sızladım
  yakındım
  
  düştüm
  canım yandı
  kırıldım
  
  ama eğilmedim
  vazgeçmedim
  ve tekrar ayağa kalktım
  
  ders aldım
  ders verdim
  ders oldum
  
  birdim
  tektim
  yok oldum
  
  yokluktan
  yeni bir ben olarak
  geri doğdum
  
  hayatla yoğruldum
  yandım, kavruldum
  kıvam buldum
  
  arındım
  ayıklandım
  gerçeğe yaklaştım
  
  gündüz oldum, gece oldum
  soru oldum, cevap oldum
  sevap oldum, günah oldum
  
  ama her zaman
  sadece
  insan oldum
  
  şaşmadım, şaşırmadım, şaşırtmadım
  açık, net ve mert oldum
  ağlayana destek oldum
  
  hata yaptım, gocunmadım
  bedel ödemekten sakınmadım
  ilk oldum, son oldum, sonsuz oldum
  
  charango/z.b.
• yatak gıcırtısı saat sesiyle armoni olmuş.
  
  kirli otel çarşafını sarık yapmış başkan,
  
  karısının ütülediğiyle metresine giden gavat,
  
  bir fahişenin göz kalemiyle imzalamış damat,
  
  terfi yazısını bir tanışının...
  
  köprü altında solmuş bira şişeleri şahit.
  
  kirli ve çatlak camdan bakan yaşlı adam
  
  bilir bunu
  
  denizi yaran ile çocuğu boğan cedelleşirken
  
  elleşir kadınlarla sarayda inkar eden hanedan
  
  ben yaşarken hep yağmur yağar soğuk soğuk ıslatır
  
  çünkü herşeyi düzeltmeye çalışırken ıslandım.
  
  demir ile duvar ın arsında kalanlar neden korkar
  
  çünkü dirilerin ölüleri kıskandığı mevsim geldi.
  
  bir gecenin sabahı olmayacaktı.
  
  bu gün nerde kaldı?
  
  o gün, kavgada herkezi geren kadın çığlığı gibi gelecek
  
  insan kanıyla para basan sistemi sur ıslığı gibi delecek
  
  soğuk ve sağır hapsine duvarları bile duyacak
  
  iyilikleri kabul etmeyen kötülükleri de reddeden olacak
  
  çünkü en büyük muskamdı cesaret ve helal süt
  
  çekirge cesedini taşıyan karıncalar gibi
  
  paslı bir bıçak keser buruşuk kolunu ihtiyarın
  
  ıslak bir halıya çorapla basar kış günü
  
  naylon ayakkabı giyen çocuklar
  
  bilir bunu
  
  geviş getiren çingen atları şahit..
• ölmüş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla
  günlerin dökümünü yap benim senden, senin benden habersiz alıp verdiklerini kim bilebilir ikimizden başka?
  sözcüklerin ve sessizliklerin yeri iyi ayarlanmış
  bir ilişkiyi, duyguların birliğini, bir aşkı beraberlik haline getiren
  kendiliğindenliği
  yani günlerimiz aydınlıkken kaçırdığımız her şeyi
  bir düşün emek ve aşkla güzelleştirilmiş bir dünya
  şimdi ağır ağır batıyor ve yokluğa karışıyor orada ölmüş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla
  bunlar da bir işe yaramadıysa
  demek yangında kurtarılacak hiçbir şey kalmamış aramızda
  
  murathan mungan
• "benimle kalmak istediğine
  ama bunu yapamadığına inanıyorum,
  seni asla suçlamayacağım" -
  evet, aşk
  anlaşılmaz ve güç,
  yıllarca renk vermezken
  "unutma" diyeceğiz birbirimize,
  ta ki birimiz ölene kadar-
  işte böyle son bulur güller,
  yaprak yaprak…
• “nefesini yüzümde tutuyorum,
  gülüşünü aklımda.
  morarmış yüzlerini
  ısıttım kaç gece, ısıtıyorum;
  içimdesin, büyütüyorum seni.
  
  seni yepyeni bir dünya yapıyorum kendime,
  tam kralca yaşanacak.
  ...”
  
  abdurrahman cahit zarifoğlu