• istanbul'da büyümek karmakarisik olmaktir. karmasikligin içinde dimdik durmaktir. istanbulda büyümek asktir, sekstir düzüsmenin kitabidir. istanbul kadin olur altina girer, gözlerini kapatmisken erkek olur tepene biner. istanbulda büyümek sinirlarini bir türlü bulamadigin sehirde sinirlari zorlamaktir...istanbulda büyümek sariyer'de balik yiyip, gece klubüne para dökmek; besiktas'da tost yiyip, tarlabasi'nda agiz burun kavgaya girmektir...
  • istanbulda doğmak büyümek..bu eylemler belli bi olgunluğa geldiğinizde anlam kazanır başka şehirler gördüğünüzde başka kültürlerde insanlarla tanıştığnızda..farklılık hissetmenize sebep olabilir şahsen özel hissediyorum iyi ki o şehir istanbul diyorum.
  • başka şehirlerde doğup büyüdüyseniz, hiçbir zaman tam olarak istanbul ruhunun kavramaya imkan bulamazsınız. bunu istanbul'a sonradan gelip yerleşen ve arada sırada ziyaret eden arkadaşlarımı gördükçe daha iyi anlayabiliyorum. çünkü, istanbul'un her ilçesinin farklı bir kimliği vardır. bazen birkaç ilçe bir araya gelip bu duyguları yaşatabilirken, bazen farklı semtlerde, hatta sokaklarda bile değişiyor atmosfer.

    çocukluğumun istanbul'unu düşünüyorum da, ilk önce eski topkapı otogarı'na memleketten ailemle dönüşümü hatırlıyorum. babam, kare bavulları çamaşır ipiyle bağlar, çuvallara her zaman isim yazardı. memleketten otogara sabah serinliğinde varmış olurduk. leyleklerin sürü sürü göçtüklerini görür, sonbaharın geldiğini anlardım.

    varoşların sokakları kömür kokardı. çocuklar dışarı erkenden çıkardı. her köşe başında bakkallar vardı. elma şekerinden, süt mısıra, ayı oynatanından, yürüyen dönmedolabı olan adama kadar çeşit çeşit seyyar satıcılar vardı. yaşamın sokaklarda değiştiğini görürdünüz; bir sabah yırtık pantolonun, bir başka sabah cartel t-shirtlerinin ve bir başka sabah çizgi film benjamin'in akula vuruşunun popüler olduğunu görür, şaşardınız.

    istanbul'un sokakları, yolları hep bir şey anlatır gibi gelir bana. hiçbir zaman kendiniz olamazsınız. ne tarihle, ne batı'yla, ne ümmetle ne de beyoğlu'nun arka sokaklarında yaşanan bohem hayatlarla tam olarak kaynaşamazsınız. istanbul'da büyüyen insan bir ayna gibidir bence. siz istanbul'u değiştiremezsiniz, o sizi yoğurur ve yönlendirir. o yüzdendir ki her şair'in kaleminden başka dökülür mısralar; birisi, kulaklarımdan kan fışkırıncaya kadar emrindeyim demiştir, diğeri süleymaniye'de bir bayram sabahını anlatır; öteki bir taşa oturup türküler tuttururken, beriki beyoğlu tepinirken ağlar karacaahmet demiştir.

    istanbul'a hükmeden nice milletler olmuştur; her biri izler bırakıp gitmişlerdir bu toprağa. ama istanbul bana onlardan değil şairlerden miras kalmıştır. her köşesinde farklı bir şiir söylemiş şairlerden.
  • hayata, biraz tozlu toprakli da olsa, hazirlanmak icin ideal yer. insan sarrafi, taciz-savicisi, camur-atlayicisi, zaman-yariscisi, sive-cozucusu, kalkan toplu tasima aracina yapilan 50 m.lik sprintler uzmani, vs vs gibi uzmanliklar kazandirir cocuklarina.
  • aynı sürede başka şehirde büyümüş kişiden kat kat fazla yaşam tecrübeniz olur. pek çok değişik insan tanır, pek çok değişik ortam görürsünüz. ancak istanbul'da yaşanacak pek çok güzel ve berbat anınız olur. zaman zaman isyan etseniz de, bu karmaşanın sizi bitirdiğini söyleseniz de taşı toprağı tarih olan bu yedi tepeli şehir bağımlılık yapar, bırakamazsınız. gitmek zorunda kalsanız bile boğazın kokusu burnunuzdan gitmez, geri çağırır.
  • bir hayrını görmediğim,bütün çocukluğumu evde tv izleyerek geçirmeme sebep olmuş durum.
  • şu veya bu nedenle istanbul'a sonradan gelen bazıları için bir aşağılama, kin duyma, kıskanma, bok atma vs. nedeni bile olabilir, istanbul'da doğmuş, büyümüş olmak.. istanbul'da "yabancı"ymışsın gibi davrananlara gülümseyerek susmaktır da..
  • hayatin geri kalanini turkiyenin baska bir sehrinde gecirilmesi olasiligi ya %100'e yaklastiran ya da neredeyse %0'a indirgeyen bir durumdur. zira bu donemde istanbul "dogup buyudugum, asik oldugum, vazgecilemez sehrim" olarak anilacak ya da, "yeter be, biktim bu sehrin gurultusunden, pisliginden! dinginlik istiyorum huzur sitiyorum ben! cekip gidicem!" nidalari esliginde elin tersiyle itilecektir.
  • istanbul da ve istanbulla beraber büyümek ve hergün belki hergün tekrar küçülmek...
    hergün yeniden tanışıp, bağlanmak ve onun küçülmesini geçmişine dönmesini istemek...
    başka başka yüzlerini görmek ve buna rağmen sevmek...
    geronimo:p
    istanbula aşık olmak
    kocaman bir teşekkür bal özüme...
  • (bkz: istanbulocentrism)
hesabın var mı? giriş yap