• gerçektir, ve nedenlerden biri de basketbolun artık rakip oyuncuya manidar bakmanın bile faulle cezalandırıldığı bir oyun olmasıdır.
  • bunun çözümü çok basit turkish airlines euroleague. usulünce; i feel devotion
  • rekabet elbette önemli bir etken ama, sanırım oyuncu karakteri bu erozyonda başı çekiyor.

    eskiden her oyuncunun kendine has bir karakteri olurdu. jordan, magic, bird, barkley, iverson, mcgrady, dumars, shaq, carter, mutombo, kobe, duncan, alonso vs... kimi başarılıydı, kimi daha başarılıydı. ama hepsinin kendine has bir karakteri vardı. renkli insanlardı. bu isimler sayıldığında insanın aklına basketbolları dışında bir de kişilikleri gelirdi. kişilikleri basketbollarına yansırdı.

    şimdiki yıldızlar neredeyse aynı tornadan çıkmış gibi tek örnek. rose, george, paul, carmelo, durant, lebron, thompson, lillard, wall, irving, love, davis... boy/kilo ve isim vermeden birisini anlatmaya çalışsan, hangisi olduğunu tahmin etmek bile imkansız. iyi basketbolcular ama (eskilere kıyasla fena halde) silik karakterler.

    elbette artık oyuncuların rekabet etme içgüdülerini kaybetmeleri de bir diğer etken. çağının en iyi oyuncusu denilen adam bile, rekabetten kaçıp çevresinde konferans all-star'ı takım oluşturma derdinde.
  • jordan bıraktığından beri var böyle bir şey. duncan reis de bırakırsa dükkanı kapatırız artık.
  • ben hala daha zevkli buluyorum, ve 70. maclardan sonra bi tabi daha da aryacaktir.
    lakin, 90'oncesi dogumlular icin keyfin azalmasi olagandir, cunku trash talk yok, eskisi gibi sert mudahaleler yok, bunlar oyuna zevk katan unsurlardi. misal majesteleri sadece en iyi oyuncu degil en iyi trash talk yapan oyunculardandi. simdi kevin garnett gibi old school veteranlar disinda bu gelenekten gelen yok, yani bizim jenerasyonun sikilmasi biraz da buna bagliyorum.

    not: dusuncelerim protospher'inkilerine ektir, tekrarlama geregi duymadim.
  • eskiden mücadeleye dayalı savunma yapanın da izleyenin de keyif aldığı zamanlardan sonra şimdiki şuta dayalı yavan oyun tat vermez tabi.eskiden pivotların post-up oyunlarını ve savunmaları izlemeye bayılırdım.şimdiki savunmalar 210 üzeri çelimsiz uzunların goaltending sınırında yaptıkları bloklardan öteye gitmiyor.bire bir savunma desen avrupalıların getirip de oyunun içine ettiği flopping e kaldı.eskiden takımların shaq gibi tosunları playofflarda savunsun diye jason-jarron collins gibi dallamaları takımda tuttuğu günlerdi.şimdi gerek yok niye dersen iri kıyım ağır bezirgan pivotlar hücuma gelene kadar zaten takım hücumu yapmış şutu atmış geri dönüyor oluyor.haliyle bizim tosun gerisin geriye tırıs tırıs dönüyor.demem o ki ne zaman kobe gibi sprewell gibi rakiple didişen barut gibi adamlar gitti curry parker gibi temastan uzak pır pır adamlar geldi işin zevki kaçtı.
  • (bkz: michael jordan)
  • ilerlemiş yaşın bünyede oluşturmuş olduğu etkidir.

    jordan - malone final çekişmesini, duncan- robinson kulelerini, kobe bryant'ın, iverson'ın, carter'ın çaylak hallerini, dennis rodman manyağını, stockton ın lömbür lömbür soktuğu üçlükleri izledi bu gözler.

    hem de nasıl izlemek. aileden gizli o saatte uyanılır, tv'nin kırmızı ışığı siyah elektrik bandıyla, kapının üst camı da siyah örtüyle kapatılır böylelikle o karanlıkta hiç bir yaşam belirtisi gösterilmez.

    şimdi düşündüm de bildiğin işkence çekmişim ya la.

    düzeltme: imla
  • 90 oncesi doganlar icin olagan durum. eski oyuncular artik olmadigindan veya olanlarda azaldigindan keyif vermiyor. jordan donemini gectim ondan sonraki donemde baya bi zevk verdi. ama nerde shaq,kobe ikilisi. carter, iverson vs....
  • dogru bir onerme ancak normal sezon maclari olarak degistirmek daha dogru basligi. playofflarda hala heyecan, savas, dramalar gormek mumkun.

    normal sezonun keyif vermemesinin bence birkac sebebi var. soyle siralayim:
    - star oyuncu eksikligi. zaten topu topu birkac star oyuncusu kalan bir ligde birde bu oyuncular sakatliklarla bogusur hale gelince, elde fazla birsey kalmadi. kobe gitti, durant hala dogru duzgun toparlayamadi iki mac oynuyor, dort mac yok, drose sozde dondu sakatliktan ama eski patlayiciligi kalmamis, lebron kariyerinde ilk kez bu kadar mac kacirdi, dwade desen kendini playofflara kadar saklama pesinde, howard'in ne halde oldugu belli degil, spurs hala bir maci tam kadro oynayabilmis degil, vs vs.
    - temiz oyun yapacaz diye itisip kakismak oyundan tamamen cikartildi. nerede o eski star oyuncu kavgalarini gormek? bi olay oluyor, herkes ilk once star oyuncuyu olay yerinden cikartmak pesinde. hadi 2004 indiana-detroit pespayeligini kimse istemiyor ama bilmiyorum barkley-shaq kavgasi gibi bir star yumruklasmasini bir kez daha gorebilecek miyiz?
    - oyun cok yavaslamis durumda. tv reklam molalari, bi suru time out falan derken, oyun artik oyuncu inisiyatifinden cok koclarin 24 saniyelik cizimlerine dustu. hele macin son 2-3 dakikasi 15 dakika surmuyor mu lanet olsun diyorsun bitse de kanali degistirsem diye.
    - yillardir one-and-done mentalitesinden oturu, kolejden gelen oyuncularin gercekten caylak durumda olmasi. eskiden nba'e kolejden gelen 22 yasindaki tipler pismis oyuncular olurdu, takimlarina aninda katki yaparlardi, izlemek zevk verirdi, simdi 18 yasinda celimsiz dingillerden star uretilmeye calisiliyor. draftlarin pek bir anlami yok, cunku tamamen loto oynuyor takimlar, 8-10 maclik kolej kariyerlerine gore adam seciyorlar. ornegin kyrie irvingle piyango vuran cavs, anthony bennettle sicti kaldi. o yuzden dipteki takimlar 1 numaradan bile secseler aninda geri donum alamaz oldular. 18 yasindaki caylak tam pistiginde de kontrat sezonu oluyor, basip gidebiliyor. lig tam bir dengesizlik icinde bu sebeple.
hesabın var mı? giriş yap