oracular spectacular

• (''bu başlık çoğul gibi. tekil açmayı düşünmez miydiniz? oracular spectacu gibi ne bileyim?'' hahaha gerçek bir denyosun ampo)
  
  mgmt'nin efsane sintpop albümü. hani nerde kimi? hani raikonen? indiydi, hip müzikti bu konuda tartışmasız bir şekilde açık ara öne geçtim, yine ilk entrysi ben oldum, yine ilk sıkılan ben olacağım. kişisel gelişimimi abartıp yapayalnız kalacağım, ama herkesin haberi olacak. 'oooo otis yine kişisel gelişimini abartmış, yalnız kalmış, ama helal vallaha, nerede enfes albüm var ilk o buluyor' diyecekler. yaşayacak otisabi efsanesi, yürüyecek namım. ayvazetnam, vatvazyorbetalyın?
• mgmt'nin en basit tabiriyle 'değişik' albümü.hayatımda duyduğum en değişik gitar rifflerini bu albümde duydum.2008'in en deneysel albümü olma ihtimali çok büyük.şimdi pek bilinmiyor fakat 10 yıl içinde popülaritesi olacağına inanıyorum.iyi olmuş hoş olmuş.birincilik teli mgmt'ye...
  (bkz: fırat)
• tekrar tekrar dinlendikçe tadı daha çok çıkan albüm. bunun nedeni deneyselliği midir, tuhaflığı mıdır bilinmez ama başarılı bir albüm olduğu kesin.
• 2008'in tartışmasız en iyi albümüdür
• bu isimdeki bir albumun zaten kotu olmasi dusunulemez. bak bi daha de "oracular spectacular". ne kadar tekrarlarsan tekrarla garip gelmiyor. enfes enfes. omondiyo.
  sarkilardan bahsetmiyorum bile. oyle guzel.
• track list i su sekildedir:
  
  1. time to pretend
  2. weekend wars
  3. the youth
  4. electric feel
  5. kids
  6. 4th dimensional transition
  7. pieces of what
  8. of moons birds and monsters
  9. the handshake
  10. future reflections
• sanırım yılın en güzel albümü seçilmesinin sebebi, uzun yıllardan sonra ilk defa bir albümün bir bütün olarak beğenilmesidir. öyle üç dört hit şarkıdan bahsetmiyorum, bu albüm bütünüyle güzel bir albümdür ve playlistte baştan sona durmadan dinlenmelidir. bu duyguyu şahsıma veren en son albüm, tür olarak çok çok farklı olsa da, tool'un lateralus albümüdür...
• 2010 senesinin ilk günlerinde tanıştığım mgmt albümü.
  
  158 günlük ayrılıktan, tek düzelikten, hay ebenizin amıncılıktan sonra gün be gün nefes aldıran bir albüm oldu bu, redd in 21'i, dredg; the pariah, the parrot, the delusion ve the age of the understatement ile beraber.
  
  her ay yeni bir hit misali, dinledikçe açıldığım bir albüm, kült albüm kalıbına ilk sıradan yerleştiriyorum bu albümü, yeri de gün be gün sağlamlaşıyor. bir şarkı ver diyenlere olmaz diyorum; electric feel, weekend wars ve time to pretend ile başlayın devamı gelecektir.
• özgünlüğüyle, bütünlüğüyle, sadece şarkı sözlerini birbirine benzetip konsept albüm yaptım diyenlere ağzının payını veren pürüzsüz konseptiyle çok iyi bir albüm. ilk 4 şarkısı birbirinden güzeldir, eğer onlardan zevk alırsanız albümün geri kalanı çok daha ötesini sunmaktadır. kesin olan şeyse pop kategorisine göz kırpmasına rağmen herkese göre bir albüm olmadığıdır.
• çok güzel, çok çok güzel albüm. yukarıda da söylendiği gibi herkese göre bir albüm olduğunu düşünmüyorum ama en güzel yanı da bu zaten. albümün içinde verilen şarkı sözlerinin bulunduğu kağıdın da grup üyelerinin el yazısıyla olması iyi düşünülmüş. şarkı yazarlarının sözleri yazdıkları yerleri hep merak etmişimdir.