pozitif hukuk

• belli bir dönemde (şimdi, geçen yüzyıl vs) yürürlükte olan hukuk.
• türkiyede ve diğer modern devlet modelini benimsemiş ülkelerde mevcut olan hukuk düzenidir.pozitif hukukta normun içine bakılmaz,sadece var olup olmadığına bakılır.norm varsa uygulanır,yoksa uygulanmaz.pozitif hukuk kanunilik açısından büyük bir gelişmedir,ancak pozitif hukukun dezavantajı ise normun içine bakmadığından,bir soygun çetesinin kuralları ile devletin hukuku açısından bir fark kalmaz.
• belli bir memlekette, belli bir dönemde yürürlükte bulunan hukuk kurallarının bütününe pozitif hukuk denir. diğer bir adı da müspet hukukdur.bu deyimin içerisine yetkili makamlar tarafından çıkarılan kanunlar, yönetmelikler gibi yazılı metinlerin girdiği gibi henüz yazılı bir şekil almamış olan fakat uyulması zorunlu örf adet kuralları da girer.hatta mahkeme içtihatları ile doktrinnin de bir dereceye kadar bu deyimin içerisine girdiği söylenebilinir.
• yazılı hukuk ve yazılı olmayan hukuk olarak iki ana dalı vardır.
  
  ayrıca toplumsal kaynaklı hukuk'u tanımlar^* ama hukuk'un genel karakteri için;
  
  (bkz: normatif bilim)
• mevzu hukuk olarak da isimlendirilen, halihazırda uygulanan hukuk rejimini ifade eden kuralların bütünüdür.
• (bkz: müspet hukuk)
• olan hukuk, yürürlükteki hukuk, dogmatik hukuk gibi farklı adları olan.
• yazili veya yazisiz hukuk kurallarinin tumu.
• belirli bir zaman dilimi içerisinde, belirli bir ülkede yürürlükte kalmış hukuk kurallarına pozitif hukuk denilir. yazılı ve yazılı olmayan pozitif hukuk kuralları olmak üzere, iki ana dalı vardır. bu hukuk kuralları içinde başta yasalar olmak üzere, tüzük ve yönetmelikler gibi yazılı kurallar gelse de t.m.k.’nın birinci maddesinde açıklandığı üzere örf ve adetler hukuku, mahkeme içtihatları ve doktrinler de pozitif hukuk’un kaynaklarındandır. ayrıca pozitif hukuk; mevzu hukuk ya da müspet hukuk olarak da bilinir.
• yorum ilkeleri birer pozitif hukuk ilkesi değildir. bir hukuk kuralı ile konulmamışlardır. dolayısıyla hâkimi bağlamazlar.