hesabın var mı? giriş yap

  • dün şehirden ve her şeyden uzak bir köy evinde orman manzarasına nazır oturuyordum. sobada çay demleniyordu. masada o günün gazetesi vardı. uzun zamandır yapmadığım "pazar gazetesi" okuma ritüelini gerçekleştireyim dedim. gazete kokusunu bile unutmuşum. alakalı olduğum her şeyden uzak bir şeyler okuma niyetiyle gazeteyi açtım gözüme çarpan ilk haber "ekşi sözlük yazarlarının favori filmi" oldu. gazeteyi fırlatıp ormana doğru koşmaya başladım.

  • şimdi anladınız mı başkanlık sisteminin faydasını diye sormuş. yoo enginciğim anlamadık, zorlama boşuna.

    ayrıca dolar fırladı, ekonomi batıyor, mutlu musunuz diyorsun ama adama demezler mi bu akp 13 yıldır ekonomiyi sağlama alamamış mı ki bir değişimde darmaduman oluyoruz? adama derler gerçi bunu sana değil, pardon.

  • eğer yeterince banka hırsız, bankayı soymak güzel vs diye suçu ve suçluyu övdü isek biraz da bankada çalışan birinin gözünden bu güzel amcamıza bakmaya çalışayım.

    her şeyden önce görev yapmaya başladığım her şubede bila istisna ilk toplantıyı tam kadro yapar ve tüm personelin önünde güvenliğe olası bir soygunda asla ama asla silahına müdahale etme diye açıkça talimat veririm. (hırsız arkadaşlar bundan güven bulup coşmasın alt kata belinde silah olmadan inmeyen müdür arkadaşlarım mevcut. trigger happy olmanın umuduyla yaşıyor adam cidden)

    bunu yapmamın sebebi kesinlikle yakalanacak olan bir hırsız yüzünden personelimin, oradaki insanların canının tehlikeye girmemesi. hırsızın silahının anlaşılabilecek kadar basit bir oyuncak silah olmasına karşın heyecanla kendini savunmaya çalışacak güvenliğimin hapis yatma riskinin engellenmesi. yoksa hırsız dostu değilim çok şükür. bir yere elinde herhangi bir silahla giren bir kişi oradaki insanları öldürmeye göze almış demektir.

    amca burada tamamen düşüncesizce ve kendince kahramanca olası bir zararı gidermeye çalışıyor ancak bir sözlük yazarının daha söylediği gibi silah boğuşma sırasında anlamsızca peşpeşe ateş alıp çok fazla kişinin ölmesine sebep olabilirdi.

    bu kadar uzun uzun yazmamın tek gerekçesi var. lütfen bir bankada soygun görürseniz müdahale etmeyin, ortamı germeyin. kahramanlık sadece filmlerde var. herkesin işini yapmasına izin verirseniz o hırsız çok büyük ihtimal yakalanacak zaten.

  • "metin oktay öldü: cennet artık tek forvet.
    lefter öldü: cennet artık çift forvet
    aykut kocaman öldü: cennet tekrardan tek forvet. lefter artık sol açık."*

  • t.a: turabi'nin annesi
    t: turabi

    t.a: alo
    t: meryem sultan nabıyooğğn?
    t.a: turabi?
    t: benim benim.
    .....(arada diyaloglar falan)

    t: iyiyim ana sen nasılsın?
    t.a: sesini duydum çok kötü oldum sdfghfdxghdfghdgjdxsdfgfd

    teyzecim biz ayrıca izliyoruz. bide bizim halimizi düşün.

  • yas 13-14 kozyatagindan maddi imkansizliklar neticesinde yakacik semtine tasinmisiz. ben 7 yil okudugum okulumu degistirmem zaten surda bir bucuk yil sonra bitiyor otobusle gider gelirim diyerek evdekileri ikna etmisim. o sene orta ikinci sinifa gidiyorum ve sabahciyim. hergun zifiri karanlikta uyanir hazirlanir bir gun oncesinden aldigim ogrenci biletimi sabah kullanir okula giderim oglen eve donerken de iki tane bilet alirim. tabi maddi imkansizliklar gun geliyor birakin benim cebimdeki bilet parasini eve ekmek almaya dahi anca yetiyor. bu durumda evden yol parasi isteyemiyorum ve o gun sadece dunden aldigim bir adet okula gidis biletim var. annem sorarsa komsulardan isterim anna merak etme derim diye dusunuyorum. okula gidiyorum kimseden para istemiyorum, cikinca komsulara da ugramiyorum ve basliyorum kozyatagindan yurumeye. o zaman ptt hastanesi simdilerde fsm hastanesini geciyor bostanci sapagina variyorum. seyyar biletciden borc istesem mi diyorum ama hemen yok olmaz oyle sey diyerek vazgeciyorum. altintepe ye yaklasiyorum ve bir motor kurye duruyor yanimda. hayrola nereye gidiyorsun diye soruyor eve cevabini veriyorum. nerede evin diyor, uzakta yakacik diye cevap vetiyorum. hic de korkmuyorum kim bilir o zamanlar simdilerde oldugu gibi kotulukler yaygin olmasa gerek hadi gulsuyu koprusune kadar birakayim diyor ve kabul ediyorum. kafamda kask yok simsiki sariliyorum kuryeye ve klasorumu de aramiza sabitliyorum dusmesin diye. bir an sag bacagimda bir sicaklik hissediyorum. inince bakarim diyor kendimi motorsikletin arabalarin arasindan gecisine kaptiriyorum. gulsuyu koprusunde iniyorum bacagim hala yaniyor bakiyorum ki pacam egzosa yapismis olmali bir yanik bacagim da kizarik. eve gidince krem biseyler surerim diyerek yurumeye devam ediyorum. esenkent, dikimevi, soganlik derken yakaciga vardigimda saat bese geliyordu. annem nerde oldugumu sordu. okuldan sonra ders calistik biraz da top oynadik dedim. ayagimi gosterdim anne suraya biseyler surelim topa vurunca ayagim yandi dedim.
    orta iki ve orta son sinifa kadar pacamdaki yanik izini gordukce aklima gelirdi o gun. meger o yanik pantolon pacasinda degil kalbimdeymis ki hala unutamadim.

  • aynı yazarın, benzer hikayelerinden biri. okuyun entrylerini anlarsınız ne demek istediğimi. ya aldatır, ya aldatılır.
    kitap yazsana aslanım sen, buralarda heba oluyorsun.