hesabın var mı? giriş yap

  • tabii ki kötü bir lider olduğu içindir, ya ne olacağıdır?

    9 tane adamı karşına oturtup konuşamamış, derdini anlatamamışsın. davana inandıramamışsın. diyalog kuramamış, kendi perspektifini özümsemelerini sağlayamamışsın. ver eline yüzüğü, aksın beyni, sığır gibi ne dersen onu yapsın anca çığlık ata ata. nerede insiyatif? nerede stratejik zeka? kafa kalmamış ki adamlarda? etleri lime lime dökülmüş beyni mi kalacaktı?

    nazgul dediğin yürüyen bir pastırmadır ve sauronun berbat bir kumandan olduğunun yaşayan örnekleridir. ya da ölü örnekleri. ya da arafta kalmış örn--eeh. bir çeşit örneğidir!

  • mehmet demirkol'un bugünkü programında açıkladığı olay.

    https://youtu.be/hwiwuyfjt1y?t=220

    btk'ya göre abone sayıları 2 milyon civarında: görsel
    galiba demirkol spor paketini kastediyor. son derece normal bir durum. başlıca sebepleri şunlar olabilir:

    - türkiye liginin hem oyun hem de yönetimsel olarak rezil rüsva hali
    - bein sports'un aşırı kazık fiyatları
    - kaçak yayınların artması
    - iptv'nin uygun fiyatı ve yayın çeşitliliği
    - bein sports'un üst üste kaybettiği yayın hakları
    - ve en önemlisi ülkedeki ekonomik çöküş

  • -kırmızı yarra yering.
    +maalesef efendim..
    -o zaman beyaz yarra yering.
    +o da yok maalesef..
    -gidin bulun..amınıza korung..

  • "ince bir insan olmak benim için çok önemliydi fakat artık takatim kalmadı, başa çıkmakta zayıf kalmışım ve kendimi toparlamakta zorlanıyorum...o konudaki ışığı kaybettim açıkçası." kısmıyla beni benden almış duvara çarpmıştır. umarım rahat uyur.

  • entryi okumadım ama eğer kıza ulaşmak istiyorsan kuduz aşısı ilk vurulan günü müteakip 3-7-14-28. günlerde tekrar etmek zorundadır.

    yani gördüğün günden 3 gün sonra git kız zaten gelecek. hadi kolay gelsin.

    ek: bunları nerden mi biliyorum?? yedinci günün şafağında ben de onu bir kez daha görebilmek için hastaneye gitmiştim, şuan 3 çocuğumun annesi, yan odada en küçük prensesimizi emziriyor. şaka lan şaka, bi bok çıkmaz o işten ama git yine de tabi.

  • baya baya bir salaş olan, kredi kartı geçmeyen, ama ciddi anlamda tarih kokan bir cafe. garson bile baya bi yaşlıydı.

    biz çok sıcak bir günde gittik ve dışarıda oturma alanı bulunmasına karşın içeride oturduk. oturduğumuz yer tam sunum yapılan yerin önüydü ve hemen hemen her masa boş olmasına karşın üzerinde "rezerv" yazıyordu. yazıya rağmen birisine oturduk ve problem yapmadılar.

    içerisi inanılmaz sıcaktı ve klima yoktu. pervaneler biraz serinletmeye çalışıyordu işte mekanı. baya bi oturduk biz mekanda gelen gidenleri izlemek için. eski tarz gazete okuma demiriyle gazete okuyan dedeler, kahve içmeye gelen ilginç tarzları olan teyzeler.

    evet kahvesi (özellikle melange) ve tatlıları güzel. fiyatları da oldukça makul. hatta istanbul'daki cafelerin çoğundan daha ucuz. ama büyük bir beklenti ile gitmemenizde fayda var.

  • babam öleli henüz 20 gün olmuştu.
    babam öldüğünde hastanede yoğun bakımda yatan anneme bu durumu söylemedik.
    cenazeden bir hafta sonra annemi taburcu ettiler çünkü yapacak bir şeyleri kalmamıştı.
    annem evde bir hastane yatağında solunum cihazıyla yatıyor
    ben, kardeşlerim ve bakıcısı hep çevresindeyiz.
    bir gün ablamı çağırdı yanına büyük bir telaşla ve dedi ki
    "yarın perşembe yumurtacı gelecek, yumurta alın ondan
    mutfakta cüzdanım var ve içinde 20 tl para..."

    oysa yarın çarşambaydı.
    kimse bu siparişi dikkate almadı tabi, çünkü daha önemli kaygılarımız vardı.
    artık günleri de karıştırıyor, bilinci gidiyor yavaş yavaş dedik.
    "tamam sen merak etme" deyip annemi geçiştirdik.
    sonra bu mevzu unutuldu haliyle...

    bundan dört gün sonra bir cumartesi sabahı annemi de kaybettik.
    annemin ölümü üzerinden iki ay geçmişti evdeki eşya, mobilya,
    anne babama ait kıyafetleri birilerine vermek için toplamaya başladık.
    işte o gün mutfaktaki bir çekmecede anneme ait
    eski, siyah, annem kadar yorgun görünen o küçük el çantasını gördüm.
    elim istemsizce çantaya gitti. küçük çıtçıtını açıp açmamakta tereddüt ettim
    ama sonra açtım.
    içi boştu, sonra çantanın içindeki küçük ceplere soktum parmaklarımı.
    elime bir şey değdi. çıkarıp baktım. 4'e katlanmış bir 20 tl...
    gözlerimden yaşlar boşandı.
    annem 3 aya yakın hastane, yoğun bakım hastalığıyla uğraşıyordu
    ve o cüzdandan uzaktı ama içindeki o 20 lirayı hatırlıyordu.

    o cüzdan ve arasından çıkmış 20 tl artık benim evimde.
    onu yakında çerçeveletip evimin mutena bir köşesine asacağım.
    66 yıllık bir evlilikten sonra 24 gün arayla ve
    babamın ölümünden haberi olmadan ölen annem gideli bugün tam 4 ay oluyor.
    ve bu benim annesiz ilk anneler günüm.