umay umay

• "
  babam pencereden bakıyor. eve çabuk dönmem için sesleniyor ardımdan.
  
  - ayağın burkulur... incinirsin.
  - şu su birikintisi çok derin...
  - şimşek bu ağacı yakarsa... yavrum, şimşek kalbini yakarsa...
  
  baba neden?
  
  - kızım, sarı çiyanım, aşk seni çıplak bırakırsa...
  
  baba sus lütfen!
  
  - mavişim... aşk seni yarım koyarsa, gün ortası botlarından soyup, güzel yüzünü karanlığa çarparsa...
  
  açlığımı doyur, öksürüğüme ilaç al baba. paltonun iç cebinde sakladığın vesikalık fotoğrafımın altındaki son paranla balık ve eldiven al bana. bana savaşı öğret ki, yenildiğimde ölebileyim.
  
  - en küçük kızım, küçücük elli kızım. ya kırmızı palton geri dönecek rüzgarı yakalayamazsa...
  
  ...
  
  artık hiç ağlayamadığımı babama söylemeyin. sakın ona, daha fazla sevmek için, ölümlerden kurtulmak için o adama aşık olduğumu anlatmayın. o adamın anıları için çok içtiğimi, daha çok kadeh kaldırdığımı, eteklerimi savurarak dans ettiğimi, kendimi kırdığım yerde bir şişe rom, bir parça ayna, ağzı bozuk bir aşk mektubu bulduğumu, pencereleri daha çok kırdığımı ne olur anlatmayın. bu geniş ama hiçbir yeri görmeyen pencereleri...
  
  ...
  
  ciğerlerimden kan gelinceye kadar öksürdüm. sigaraya yeniden başladım. hiçbir şeyi anlatamadığımı farkettim. sadece açlığımı doyur, öksürüğüme ilaç al diye yazdım. eve dönmemi isteme diye baba.
  
  "
  ^{* *}