geçim derdi

• yüzyıllardır üzerimizden atamadığımız 'dert'tir.
  
  tüccarından memuruna, beyaz yakalısından mavi yakalısına ağızlarında pelesenk olmuş tanımdır. ağzını geçinemiyorum diye açanlara acırdım ve bir miktar üzülürdüm. her gelen ağzını böyle açınca artık önemsiz bir muhabbete dönüyor. geçim derdinin yanına şükür edebiyatı koyduğun zaman kaymak bal gibi ikili haline geliyorlar.
  
  refahın kötü bir şey olduğunu düşünen ve ifade etmekten imtina eden kitle var. toplumun belki 'köylü' olmasının hala etkilerinden biridir. eğitim görmüş insanların hala eski adeti devam ettirmesi garip geliyor. vizyon dar olmasından mütevellit babalarının annelerinin saikiyle davranıyorlar.
  
  aklıma ekmek kavgası adına yapılanlar gelince bunun devamı olan geçinmenin hiç o kadar masum olduğunu düşünüyorum. yurdumuzda yaşayanların modern şekilde giyinmiş içinde ilkel kabile insanından farkı yoktur. öyle ki haberlerimize konuk olan ekmek kavgaları 1963 yılında iki kabile arasında yaşanan savaştan farkı yoktur.^*
  
  (bkz: ekmek kavgası/@safagi sokmeyen cocuk)
  (bkz: rant kavgası/@safagi sokmeyen cocuk)