kemal sunal

• bugun hakkinda yazilan bir kitabi^* okuyorum. esi gul sunal ile soylesi yapmislar. cumleleri okurken gozlerim doldu. "hayranlarina resim imzalar yollar miydi?" sorusuna soyle cevap veriyor gul sunal:" hicbir mektubu cevapsiz birakmazdi. hicbir resim isteyeni cevapsiz birakmazdi. hemen resmi yazar, yollardi. asla bir gun bile geciktirmezdi." sokakta gorenler hemen sarilir, operler, hic cekinmezlermis. mutevaziligin, zayiflik gibi algilandigi bir toplumda hayranlari ile sevgi ve saygi dolu dengeli bagi olusturabilmesi muthis. gundemi hic kacirmamasi ile ilgili okudugum su bolume de bayildim:
  "+hayatla ilgiliydi, ilk cikan kitabi okurdu diyorsun ya merak ediyorum. politika ile ilgili yorumlar yapar miydi?
  -bir kere ana haberleri hic kacirmazdi. cok dinlerdi, ustune yorumlar yapardi... birileri anlatsin, dinlemeye bayilirdi, cok merakliydi. butun gazeteleri en kucuk satirlarina kadar okur, onun uzerine dusunur, cok yakin arkadaslariyla paylasir ya da belki paylasmaz ama cok dusunurdu. bakanlar kabinesinde kim var kim yok, neredeyse milletvekillerini sayabilecek haldeydi. 'ne yapacaksin bunlari' diyordum bazen bunlari oturup konusurken falan 'cunku ben bu ulkede yasiyorum ve bu ulkede ne olup bittigini bilmem lazim, ben yasiyorum burada' diyordu..."
  buyuk sanatci nasil olunur dersi gibi...