kız çocuk sahibi olmak

• onlar da 2 yaş sendromuna giriyor. (bkz: terrible two)
  
  eşimin bi kızı bi de oğlumuz var. diyebilirim ki kızı bir kalas ve oğlum her gün kapıda bekliyor babasını.
  
  beyler, annelerinden sonra kendilerini o kadar koşulsuz şartsız sevecek birini bulamadıkları için kız çocuk istiyorlar. fakat kime o kadar emek verseniz sizi o kadar sever zaten esasen.
  
  babasının prensesini mutlu etmek zor. bu kısır döngüye başka prensesler eklemek için tüm hayalleriniz.
  çocuk kız da olsa, erkek de. ve hatta lgbt'ye de selam edelim !
  önce annesini çok seveceksiniz ki ileride saçma sapan ilişkiler yaşamasın. annesini sevdiğiniz çocuğu da inanın cinsiyetten bağımsız çokkkk seversiniz. size ekstra düşkün olması için hayal kurmaz ve buna özenmezsiniz.
  
  paylaşımlarınızdır çocukla ilişkinizi güçlü kılan.
  
  çok da şey yapmamak lazım.
  
  edit: 10 yaşında bi kıza kalas demem dikkat çekmiş hemen açıklayayım zira tek tek yazmam boşa zaman ve emek, 2-3 yaşında bi çocuğa kolaylıkla öğretilen teşekkür ederim mrb hoşçakal gibi temel düzeyde nezaket cümleleri bu 10 yaşındaki çocukta hiç yok hiç olmamış zaten. kendim de bi zaman kız çocuğu olduğum için rahatlıkla söyleyebilirim ki kız çocukları için 10 yaş oldukça da aklı başında bi yaştır. gereksiz duyar kasmayın anne babası boşanan ne ilk ne son çocuk o. benimkiler ondan önce boşandı mesela :)
  
  edit2: bi sikim beğenmeyen ekşi timi darlamaya devam ediyor fakat manası yok. ben hiçbir zaman hiç çocuk sevmedim ki zaten, kendi çocuğumu da doğduktan (yani emek verdikten) 4 ay sonra falan sevebilmeye başlamıştım hatta entrysi mevcut. kendi bebeğime ultrasonda bakıp “maymun gibi bişey bu ya, neyse evlat diye seveceğiz” demiştim de herkes şok olmuştu. ama eşim gülmüştü biliyor musunuz? muhtemelen tanıdığı ve sevdiği olduğum içindir. hala da anlatır bazen.
  demem o ki ben kimsenin üvey annesi olmadığım gibi, kimseyi zindanlara atmıyorum, biraz sakin. sadece kaba saba ve duyarsız oluşu sebebiyle kalas diye tabir ediyorum çocuğu. gereken desteği alma imkanı her zaman var zira annesi pedagog.
  kendi çocukluğumu da bildiğim için önemli yerlerde eşime “dikkat” diyorum. sağlıksız büyüsün istemiyoruz mesela bi sikim beğenmeyen ekşi timi bir gün “sevilmemişsin hiç” derse götüyle gülsün geçsin isteriz.
  kalas da olsa içinde vardır duyguları belki diye hep bi umut işte :)))
  
  daha çok bu kız çocuğundan bahsedip gıyabında artık konuşmak da istemiyorum. rica ederim herkes çok başarılı olduğu hayatına baksın, kendisine fazla olan aklını sorulmayan yerlere boca etmesin. en önemlisi başlık ne ile ilgiliydi sizler türk paparazzilerden farksız neye taktınız üstünüze vazife değilken ..
  
  şimdi izninizle.. aloha!