sırbistan

• sırbistan seçimlerinin özeti olabilecek şekilde şunu anlatayım;
  öncelikle aleksandar vucic politik olarak bizdeki asrın liderinden pek bir farkı yok; hatta çoğu uygulaması, demeçleri, hareket tarzı da direkt örnek aldığı karakter olarak şahsım'ı andırıyor.
  
  vucic, aklında tek bir hedef olarak gücü elinde tutmak olan, gayet ahlaksız, ideolojisiz bir siyasi bukalemundur. vucic tarafından kuşatılan ve başarılı bir şekilde sabote edilen muhalefet partileri, uluslararası baskı ve hatta mali yardım olmaksızın, hem yerel hem de uluslararası toplum tarafından görünmez olmaya devam ediyor.
  bununla beraber, vucic rejimi altında zaten devletin her yerine kök salmış şekilde adam kayırmak, şantaj yapmak, rüşvet vermek, baskı yapmak normalleşmiş durumda. insanların kendilerine oy vermeye zorlamak için mümkün olan her türlü yasal ve yasadışı yöntemi kullanıyor. tabii arada gönlünden kopuyor, halka 100-200 euro ateşliyor. otobüslerle bosna-hersek içerisindeki iki entitesinden biri olan sırp cumhuriyeti'nden bile seçmen taşıyor. seçim galibiyetini açıklarken, arkasında milorad dodik de duruyordu misal. belgrad'daki büyük mitingde de aynı şekilde sırbistan'ın her yerinden otobüslerle insan taşındı ve "belgrad'a hoş geldiniz şeklinde" başlandı. gelenlere birer sandviç ve bin dinar veriliyor. kimi memurlar için katılım zorunlu, hele ki sözleşmeli öğretmenler, doktorlar için katılmaktan başka bir yol yok.
  
  vucic tüm ulusal medya kuruluşlarını ve neredeyse tüm basılı medyayı, özellikle de geleneksel olarak popüler olan günlük gazeteleri ve tabloidleri kontrol ediyor; dolayısıyla toplum onun "başarıları" hakkındaki acımasız propaganda altında bırakılıyor. yancısı medya patronu olan svetislav milicevic'in ya da yalnızca kendi kontrolü altındaki tv kanallarına önceden hazırlanmış sorularla çıkıp konuşurken, diğer muhaliflere pek yer verilmiyor.
  bir de sosyal medyada binlerden oluşan troll ordusuna sahip.
  vucic'in partisi (sırp ilerleme partisi-sps) kırsal kesimdeki nüfusu, az eğitimli ve kolayca boyun eğmeye yönlendirilen işsizleri hedef alıyor. kişiliğini parlamento seçimleri veya yerel yönetim seçim kampanyaları sırasında bile sürekli kullanarak, bu tür toplumsal gruplarda inançlarının veya sosyo-ekonomik statülerinin tamamen kendi siyasi “hayatı”na veya başarısına bağlı olduğu izlenimini yaratıyor. yani ben olmasam sırbistan olmaz izlenimi, tanıdık geldi mi?
  
  sırbistan'daki muhalefet partileri, acı bir şekilde bölünmüş, bölündürülmüş, bilgisiz, ideolojisiz, hedefsizler. seçimin ikincisi olup %25'e yakın oy alan srbija protiv nasilja(sırbistan şiddete karşı) koalisyonu vucic karşıtı olması dışında bir ideolojisi var mı pek anlamlandıramadığım bir konu misal. %7 oy ile seçimin üçüncüsü olan ivica dacic'in önderliğindeki üçlü oluşum ise sözde sosyalist ama bir önceki dönem vucic'i destekliyordu.
  
  nitekim, vucic'in de bu erken seçime girilmesindeki neden, kendisinin aylardır süregelen protestolarını susturma ve muhalefetin bir araya gelmesini engelleyecek şekilde bir seçim galibiyeti ile neticelendirme arzusuydu.
  
  sonuç olarak siyasi hayata ya da herhangi bir şeye katılmaya isteksiz gençlerin ve siyasi dürüstlük ile geçim arasında bir seçim yapmaya zorlanan yetişkinlerin olduğu kayıtsız bir toplum konumunda sırplar. ve vucic buna karşı karşıya olduğu için bayağı şanslı. gerçi bir bakıma kendi politikaları neticesinde bu sonuç da ortaya çıktı şeklinde de özetlenebilir.
  
  edit: imla