memento

• her olusumu ikiye ayirabiliriz ekolu dahilinde soyleyebilirim ki 2 tip film vardir. 1 kere izlememizin yetecegi, artacagi, fazla gelecegi filmler, bir kere izlenmesi filmin dehasina hakaret olarak kabul edilecek filmlerler.
  
  memeneto ikinci tip filmler arasinda mustesna bir yere sahip. simdi herhangi bir guzel filme ovguden bahsetmedigimiz, siradisi kelimesini ne kadar yutkuna yutkuna soylememiz gerektigini hatirlattiginda belirtmek isterim: oyle bir filmden oyle bir kurgudan, montajdan bahsediyoruz ki, pulp fictionin kurgusu bu filmin karmasikligina kiyasla(bkz: kiyasalama ekolu) aysecik bos besik gibi, usual suspects in sasirtmacali kumpasli senaryosu okkesin kinali kuzusu gibi kaliyor.
  
  montaj masasinin basina 100 ft lik footage ile bile oturanlar bileceklerdir ki, dandik bir ruya sekansi editlerken bile insanin duburunden rh pozitiv kan gelir. buradan bir tumdengelim yaparak bu filmi editleyen insanin iblis oldugu cikarimini yapabiliriz. ayrica yine bu montaj mucizesinden yola cikarak boyle pirlanta bir anlatim ayricaliginin sadece sinemaya has oldugunu idrak edip sinemaya saygida kusur etmemeye ozen gosteririz.
  
  bu ve benzeri filmler sayesinde anliyorum ki sinema ustune gik bile diyemeyecek bir ustunlugu elinde barindirarak, insan aklina guvercin takla attiracak yegane kaynak, membagdir.