kendine ihanet

• birtakım gerçekleri tokat gibi yüzümüze vuran kitap.
  
  aldığım notlar:
  
  "özerklik kendi algılarımızın, duygularımızın ve gereksinimlerimizin engellenmeden yaşanmasıyla gelişir. böyle bir tecrübe kişiliğin gelişmesinde bütünlüğü sağlar."
  
  "genelde özerklik deyince aklımıza önemimiz ve bağımsızlığımız gelir. bu aslında iktidarın işine gelen bir söylemdir. ebeveynler, okul ve toplumun zihnimize sıkıştırdığı kısıtlayıcı, bozucu ve bencil özellikleri yansıtır. burada özerklik olarak bize öğretilen şey kendine ve başkalarına sürekli güçlü ve üstün olduğunu kanıtlama zorunluluğudur. bu bizi insanlıktan çıkaran bir sürece dönüşür."
  
  "sevginin bedeli olarak itaat, uzlaşma ve bağımlılık istenen toplumlarda özerkliğin bastırılması bizi şaşırtmamalıdır."
  
  "anne baba sevgisi, kendini kabul ettirmek için boyunduruk altına girme ve bağımlılığa dönüşürse, topluma uyum bir çeşit itaat sınavı haline gelir."
  
  "bize verilen gerçekliğe uymak, gelişimin hedefi haline gelmekle kalmadı, bu 'gerçeklik'e uyumdaki başarısızlık da patolojik kabul edildi"
  
  "gelenekleri kabul etmeyi ruhsal sağlığın ölçüsü haline getirdiğimiz sürece, geleneklerin bazı şartlar altında yanılgı ve yalanın hükmü altına girmemizi isteyen eğilimlere hizmet ettiğini göz ardı etmiş oluruz."
  
  "hepimiz temelinde iktidar olan imaj sistemlerini korumaya yarayan çeşitli roller oynarız. bu sistemlerin sağlamlaştırılmasına katkıda bulunarak farkında olmadan iktidar ideolojisine ne kadar az itiraz edildiğini kanıtlarız. böylece gittikçe kendimize yabancılaşarak yaptıklarımızın farkına varmayız. bu sahte gerçeğe en iyi uyum sağlayanlar, toplumumuzda en başarılı kişiler olarak kabul edilmektedir. en iyi uyum sağlayanlar, aynı zamanda duygularına en uzak olanlardır."
  
  "sisteme uyumun bedelini kendi özgürlüğümüz ve canlılığımızdan korkarak öderiz."