haşlama

• güneydoğu ve doğu akdeniz bölgelerimizde yaz mevsiminin vazgeçilmez içeceği. meyan kökü adı verilen ve kolanın ana hammaddesi olan bitkinin, köklerinin sulandırılarak süzülmesi ile elde edilir.
  
  siyah renkli oluşu ve köpürmesi ile kolayı andırır. ilk kez içenlerin yüzlerinde görülmeye değer bir ifade zuhur eder. bu içecek başlangıçta bir insan bunu nasıl içebilir gibi bir düşünce ortaya çıkarsa da, zamanla tiryakilik hasıl eder.
  
  soğudukça tadı güzelleşen haslama, sırtta taşınan alt kısmı geniş üste doğru daralan, tepesinde ziller ile süslenmiş bakır kazan ve kazanın altından öne doğru uzanan ucu her daim açık çeşmeden, eğilerek yerçekiminden faydalanmak sureti ile bakır tas yada yerine göre bardaklara konularak sokakta satışa arz edilir.
  
  haşlama satıcıları geleneksel kıyafetleri pek bir severler, ayaklarında şalvar üstlerinde eski tarz haki yaka gömlek ve işlemeli yelek giyerler. başlarına püsküllü fes takanlara da rastlamak mümkündür.
  
  değişik ses tonları ile dikkat çeken bu satıcılar, 'her derde deva', 'buz oldu buz' gibi sloganlarıyla eşzamanlı olarak ellerinde tuttukları bakır tasları birbirine ahenkli bir biçimde vurarak, ortaya çıkardıkları musiki havası ile de dikkat çekerler.
  
  sonuç olarak haşlama yalnızca bir içecek olmayıp, yöre kültüründe önemli bir pay sahibi olmanın haklı gururunu taşıyan bir semboldür. öte yandan bu haklı gurur onu şımartmak şöyle dursun gayet iktisadi fiyatıyla karşımıza çıkması ne denli mütevazı bir içecek olduğunu da gözler önüne serer.
  
  (bkz: meyan kökü)