4 entry daha
  • çok anlam yüklenebilecek bir mastar. "şu an yaptığım şey" de diyebilirdim *.
    görülen bir güzelliğin, mesela hoş bir gökkuşağının, yada olmadık yerde yetişmiş bir çiçeğin, yada sevimli hareketler yapan bir minik hayvanın, bir görüntünün, bir sesin, kısasından olumlu bir uyaranın varlığını başkalarıyla paylaşmak isteriz doğal olarak.
    bunu derinden irdelenebilecek bir olgu olarak bile görmüyorum, sebebi çok açık geliyor bana, dile getirmekte sorun yaşasam da. ancak bir istisnasından bahsedelim hemen, sevdiğimiz şarkıyı herkes sevsin isteriz, sevdiğimiz yazarı herkes sevsin isteriz ancak salağızdır, herkesin sevdiklerinden kaçarız. oysa sevdiğimiz şeyi herkes kötülediğinde ondan korkar, alıcı gözle tekrar bakarız da. bu bahsettiklerimizin bir kısmını bir kısmımız yapar bir kısmımız yapmaz. misket oynayan çocukları seyrederek bu kısımlara kimlerin dahil olacağını tahmin etmek mümkündür oysa ki. empati eğitimi içinde ilk öğrenilecek şeylerden biri olmalıdır, paylaşmak.

    hayat bunun üzerine temellenmiştir ve fakat. bilgi, tecrübe, emek, birikim paylaşmaktan ibarettir tüm iktisat. paylaşanla paylaşılır, paylaşmayanla paylaşılmaz ilkel toplumlarda, daha gelişkin toplumlar bu paylaşma düzeyini nicel olarak ölçülebilir hale getirmek için bir takım kıstaslar da geliştirmişlerdir, para gibi. (bkz: eğlenceli hezeyanlar)
160 entry daha
hesabın var mı? giriş yap