insan ilişkilerinden çıkarılmış en önemli ders

• insan ilişkilerini altın çıkarma işine benzetiyorum. 1 ton topraktan yaklaşık 1 gram altın çıkıyor. şu an hayatınızda olan insanları zaman tek tek alacak ya da siz zamana bırakacaksınız. işin kötüsü de kalacak bir kaç kişiyi bilememek.
• kadınlar, erkeklerden daha cesurlar.
• iyilik yaramıyo şerefsizlik yapın.
• yalnız kalırım diye kimsenin üstten bakmasına izin verme ve kıymetine inanmadığın kimseyi sırf insandır diye alttan alma. vasattan nasihat dinler, üzülürsün. yalnız kalmaya alış, yalnız doğduk yalnız ölecegiz bunun farkına var ve mutlaka anlayacaksın yalnızlık büyük bir öğretmendir, öğrencileri çoktur ama bu öğrenciler birbirlerini tanımaz.
• * olmadığınız biri gibi davranmayın.
  * bilmediğiniz ortamlara girmeyin.
  * kimseyi üzmeyin, kimseyi kırmayın.
  * hayatta size birşey olmadığı müddetçe herşeyin çözümü olduğunu bilin.
  * ya olduğunuz gibi yaşayın ya da yaşadığınız gibi olun.
  
  kalabalıklar içinde yalnız kalırsınız da ruhunuz çürür farkında olmadan. saniyeleri sayarken ömür geçer, farkında bile olmazsınız.
• çıkarılan en önemli ders karşınızdakinin meraklı, açgözlü, yaşama odaklı ve bencil bir üstün/dominant canlı türü olduğu olmalıdır. bunu bilerek ilişkilerinizi kurarsanız yarın bir gün "satıldığınızda" bunun çok normal bir insan soyu davranışı olduğunu bilir ve kolay atlatabilirsiniz
• teorik ve uygulamanın birbiriyle örtüsmemesi
• şu borç verme işini bir aşamadım. arkadas her borç verdigim mi geri öderken zorluk çıkarır. her insan dönem dönem para lazım olabilir bunda hemfikiriz. ama 10 kişinin 10 una da veriyorsam, alırken küsme durumuna geliyoruz. sebebini ögrendim. ayıp olur mu diye bana geri ödeme günüde istemiyorum. oda nasıl olsa istemiyor diyor aradan zaman geçiyor. isteyince kötü oluyorum. zaten bosa dememişler birine birşey emanet/borc verip 40 gün istemiyorsan, 41. gün kendinin sanarmış diye. artık 40 gün beklemiyorum. gine küsüyorlar :)))
• bir kere, tartışmaları anlayışla dinleyip, çözüm odaklı kararlar almak önemli... bizim insanımız genelde tartışmayı da bilmiyor. her kafadan bir ses. neden? çünkü herkes kendini haklı görüyor ve sırf egosu incinmesin diye haklı olmadığını bilse bile geri adım atmıyor. bu kafayla nasıl uzlaşacaksın ki? halbuki birbirimizi anlamaya ve duygularımızı ifade etmeye odaklansak, bu, ilişkilerimizi de güçlendirir. ama kültür işte... aynı konu ve aynı tartışma simülasyonunda; tarafların birbirinden çıkarı olup-olmaması, bir tarafın bir taraftan maddi açıdan atıyorum daha zengin olması gibi kriterlerde, o aynı tartışmada farklı davranacak o kadar çok insan var ki, bunları düşününce, aslında en güzeli diyor insan, kimseyle herhangi bir tartışmaya girme! çünkü statü, fikir ve düşüncenin önünde...
• insanların işine gelmediğinde sizden daha kötü biri yoktur. yalnız kalmamak için kendinizi gereksiz insanların bir tarafını kaldırırken bulmayın lütfen. kaliteli yalnızlık, gereksiz insan topluluğundan çok daha iyidir.