• hristiyanlıkta şarap ve ekmek yeme ayini.ingilizcesi eucharist'tir.
  • kutsal varlığın etine ve sütüne ortak olmak anlamına gelir. totemik kökenlidir. dionysos ayinlerinde şarapla, mithra dininde ise ekmek su ve şarapla yapılırmış.
  • katolik likte çocuklar belli bir yaşa gelip kateşizm tabir edilen belirli bir eğitim bütününü almadan şarap-ekmek ritüeline katılamazlar. kateşizm müfredatının bitmiş olduğunu ve çocuğun artık ekmek/ şarap ayinine katılabilecek tam bir hristiyan olduğunu teyid eden kilise törenine de komünyon ismi verilir.
  • hristiyanlığın birçok ibadetlerinde olduğu gibi pagan kültürlerden alınan ritüeldir. tanrı oğlu kabul edilen isa'nın bedeniyle bütünleşme amacı ile yapılmaktadır. şarap isa'nın kanını, ekmek ise isa'nın etini temsil eder.
  • hristiyanlığın dionysosçuluktan esinlenmiş olma ihtimali yüksek olan geleneği; isa'nın da tıpkı dionysos gibi ölmüş ve yeniden doğmuş olduğu gerçeğini de düşününce insanı şöyle bir merak cezbetmiyor değil.
  • kökenlerinden biri, mitra kültünde , mitra'yı temsil eden kutsal boğanın inisiyasyon ayininde kesilip inananlarca yenilmesi törenidir.
  • kilisede rahibin herkesin ağzına midedeki ekşimeyi alması için talcid koyduğu güzel ayin.
    din kolaylık demektir.
    tamam ciddileşiyorum.

    luther link şeytan adlı kitabında "isa'nın çarmıh'ta olması ressamın isa'yı acı çekerken göstgerdiği anlamına gelmez. kültürel açıdan tanımlanmış özelliklerin bileşimi, bunun çarmıh'a gerilen isa olduğunu bilmemizi sağlar ve bize onun acı çektiğini bildiğimizi anımsatır: bunlar resmin söyledikleridir; bu, ressamın isa'yı acı çekerken gösterdiği anlamına gelmez. bu , ressamın teknik, his ve hayal gücüyle isa'nın acı içinde olduğnu ne kadar etkili bir şekilde bize hissettirdiğine bağlıdır " der.
    bugünün hristiyan dünyasının adetlerinin antik yunan törenlerine benzerliği gözden kaçırılmamalı. "kahramanla özdeşim kurma ve onun acısıyla sağaltım sağlama" düşüncesi bozuma uğramış bir katharsisten başka bir şey değildir.

    dini ritüellerin tamamının etkisini kuvvetlendiren onun ilkolana temas etmesidir. bu yüzden dünyadaki tüm dinlerde insanlar, o dinlerin peygamberlerinin ve ilk inananlarının kavrayışlarına, onları taklit yoluyla erişerek acılarının bir benzerini yaşayarak ulaşabileceğini düşünüyor.

    günün birinde dünyada dinlere yer kalmayacak. o zaman insanlık tamamlanmış olacak. doğru ve yanlışı belirleyen çizgi asırlar öncesinin toy bilgisiyle değil nesnel algılamanın ve değerlendirmenin sunduğu veriler olacak. insanlar duygusuz olmayacaklar ama iyi ve kötü gibi değerlendirmeleri aşmış, özgürleşmiş olacaklar. rahmetli nietzsche'nin dediği gibi...

    neyse... talcid'e benzetiyorum bu komunyon ayininde insanların ağzına konulan ekmeği. ekşimeyi alır. iyidir.
  • bu ayine eşlik eden ilahilere de komünyon (communion) deniyormuş, komünyon'u dinle vs. gibi kullanılıyor.
  • piskoposluk tacı ve sunak yanında şaraba ekmek batırılması da pagan adetlerinden ödünç alınmıştır.
  • isa mesih'in çarmıha gerilmeden önce havarileriyle yediği son akşam yemeği anısına icra edilen ayin, kilise sakramentlerinden biri. (bkz: evharistya)
    katolik, ortodoks, protestan hıristiyanlarınca düzenli olarak pazar günleri yerine getirilir. "ekmek ve şarap ayini", "rabbin son akşam yemeği" olarak de bilinir. burada ekmek hz. isa'nın bedenini, şarapsa kanını sembolize eder ve bu yolla rab isa ile bütünleşildiğine inanılır.
    gereksiz bilgi: hıristiyan olmayanlar pazar ayinine katılabilirler ancak komünyona vaftiz olmayanlar katılamamaktadır.
hesabın var mı? giriş yap