• bu öğretmenlerle ve halkla istersen köy üniversitesi aç yine de bir işe yaramayacaktır. önce öğretmenler ve onların eğitim sistemi düzeltilmeli.
  • köy kalmadı ki?
  • köy enstitüleri temel alınarak eğitimde ciddi bir değişikliğe gidilmesi olumlu sonuçlar doğurur ancak yeniden açmak dönem koşullarında emin olun rağbet görmeyecektir. mesleki eğitim bizde malesef işe yaramayan ya da tembel görülen şöyle bir doktor, hakim çıkamayacak gözüyle bakılan ögrencilerin yollandigi eğitim yuvaları olarak görülmekte.
    meslek liseleri kesinlikle modernize edilip, geliştirilmeli. daha ilkokuldan çocukların eğilimleri belirlenmeli tabi ki sadece eğilimi olduğu yönde eğitim almasından bahsetmiyorum. misal çok yönlü teknisyenler neden istemeyelim değil mi? üstelik yanlış bölümler seçtiği için hayat boyu kendini tam gerçekleştiremeyen insanlar mevcut yani bolumler arasi geçiş daha kolay olmalı , bireyler otuzunda artık çok geç dememeli ancak doğru ölçme değerlendirme yönlendirme ile yanlış hayat yaşıyorum hissinin toplumdaki yoğunluğunu azaltmak da mühim.
    iş eğitimi, el işi vb. her çocuğun kendi kendine yetebilme kapasitesini arttırıcı bir program olması nedeniyle zorunlu olmalı. ortalık ay ben düğme bile dikemem diyen koca koca yetişkinlerle dolu.
    bir de bence çok önemli olan bölgesel tarım/sanayi/hizmet aktifligine yönelik lise/üniversitelerin yaygınlaşması.
    mantık olarak konya gıda ve tarım üniversitesi çok şık bir hareket lakin orada psikolojinin ne işi var değil mi?
    eğitim politikaları ekonomik faaliyetler bütünlüğü içerisinde bir devletin büyümesi ve gelişmesi odaklı planlanmalıdır. sadece ekonomik değil tabi ki kültür de yaratmalı.
    kendi kültüründen, milletinden neredeyse utanan bir toplum olduk. gençlerin çoğu (bkz: türkiye'den siktir olup gitmek) başlığında. haklılar haksızlar bu başka bir mevzu ben bu mevzuya giden yola bakıyorum ve nelerin yeniden inşaa edilmesi yönünde değerlendiriyorum.
    neden herkes tıp, hukuk vs okumak istiyor bunu pompalayan kültür ve mali kosullar neydi bunları konuşmak gerek.
    neden üretmek, emekçi olmak aşağı görüldü? neden ekmek biçmek ya da uçak yapmak , sanayide gelişmek , bilişimde teknoloji de üretken olmak yerine ithal eden konuma düştük bakmak gerek bunlar eğitim politikalarından azade değil.
    bu ülkede meslek personeli olmak yerine koşa koşa almanya'da neden olmak istiyor insanlar ? işin karşılığı para değil sadece. bir ülkenin gelişimi eğitimi ile paraleldir ayrı tutamayız.
    her öğrenci bölgesinin ekonomik faaliyetleri hakkında kesinlikle deneyim sahibi olmalı. gerek bir ay gerek üç ay gerek ziyaret hatta liselerde öğrenci değişim programı dahi yapabilir mersin'de lojistik eğitimi de gören bir genç urfa'ya geçip pamuk toplamayı da bir gormeli ya da daha uç noktalarda degisim programları düzenlenmeli.
    bir kültür, devamlılık, saglimlik, gelişmişlik yaratmak istiyorsak mevcudu her daim güncellemeli.
    geçmiş deneyimler ışık olur rehber olur.
    eğitim politikalarınin nasıl belirlendiğini ise siyasetten ayrı tutulamayacagini gördüğümüzü
    umuyorum.
  • herkes kendi koyune bir tane koy enstitusu acsa her koye bir tane koy enstitusu acilmis olur. biraz insiyatif almak lazim.
  • açılsa bile günümüz şartlarında arapça'dan tefsir'den öteye gidemez malesef.
  • en çok istanbul'a açın
  • köy kaldı mı ki enstitüsü açılsın?

    insanlar köylerde yaşam olsun ama başkası gidip köyde otursun istiyor.

    tıpkı herkes üniversite mezunu işsiz bize işçi, berber, terzi lazım deyip kendi oğlunu beraberliğe, işçiliğe layık görmemesi gibi.
    insanlar üniversite okumasın kaynak ustası olsun ama benim oğlum değil. benimki doktor, yazılımcı olsun.
  • afganlara, surilere yarar diyeceğiz de onların bile çoğunluğu şehirde. çünkü hem ülkenin çoğu şehirlerde hem de şehirlerde bir çok işi yapmaya talipli ülke vatandaşı yok.
    aynı işi avrupa'da yapmaya razı olanlar buradan göç ederken o işleri yapmaya razı başkaları türkiye'ye akın ediyor.
    eskiden afgan çoban, türkmen kırgız bakıcı ilanları olurdu sadece. şimdi açın bakın facebook'a, bakıcı, ev işleri konusunda artık o türkmen ve kırgızlar da çok fazla tercih etmiyor ülkeyi. 700-800 usd'yi yeterli bulmuyor çoğunluğu. artık o iş ilanlarında bile ülke ayrımı yapmıyorlar. türkçe bilmeleri yeterli.
    25-40 bin tl arası değişen ücretlerle çalışan arayan yer dolu.
    işin gerçeği artık ne köylerde yaşamak istiyoruz ne cafe vb işler dışında küçük esnaf olmak ne de hizmet işlerinde çalışmak.
    bunları ancak avrupa veya abd gibi ülkelerde yapmaya razıyız.
    sığınmacıları göndereceğiz derken köylerde yaşamı canlandıramazsak daha da yabancı işçi, hatta belki de oturuma ek vatandaşlık vererek almak zorunda kalacağız bu gidişle.
    facebook'da bu ilan sayfalarını takip ediyordum. son yıllarda pek bakamıyordum. eskiden hiç türk yokken krizle birlikte türkler de bakmaya başlamış.
    ama herkes şehirde yaşadığı için bu sefer de ücrette anlaşamıyorlar.
    iki taraf da kendi açısından haklı. adam 300 koyuna bakmak için 40 bin maaş ve kalacak yer, yemek veriyor. ama dönemlik iş bu. gelecek kişi ankara, adana, diyarbakır gibi illerde yaşıyor ve o parayı az buluyor. çünkü maaşı ailesine gönderdiğinde o para ev kirası karısının, çocuklarının geçinmesi ile bitecek. döndüğünde tekrar iş bulana kadar kenara para koyabilmesi lazım.
    o maaşa giden olmuyor.
    600 koyun için 70 bin maaşı kabul etmiyorlar mesela.
    farklı da olsa köyde yaşıyor olsalar muhtemelen kabul edecek. çünkü ailesinin bu kadar masrafı olmayacak.
    ama şehirde yaşadıkları için kurtarmıyor.tekrar köyleri canlandırmanın yolları mutlaka bulunmalı.
    sadece köyler de değil beldeler, ilçeler. o beldeler de, ilçelerde yaşan canlansa yine bu işler daha kolaylaşır.
  • bununla birlikte gereksiz dershane gibi üniversiteleri kapatın. köyde yaşamı özendirin ki işe yarasın
  • köy okullarını kapatanların köy enstitülerini açmalarını ummak. ah be ah. nerden nereye.
hesabın var mı? giriş yap