• ankarada metro dahil hiçbir toplu taşıma aracında karşılaşamayacağınız hadise.her geçen gün bir şeyler değişse de insana saygı baki kalan nadir şeylerden...önce inecek olanlar beklenir,kimsenin kalmadığından emin olunduğunda sırayla,sakince,kapıların kapanması kaygısı duyulmaksızın metroya binilir...
  • inenlerin, binenleri beklemeden inmeye calisarak mukabele etmesi sonucu kapi onu sevismelerine sebep olacak davranistir. ama ne guzel, sevelim seviselim dunya kimseye kalmaz..
  • saygısızlıktır en başta ama bunun birde minibüs versiyonu vardır. kalabalık bir minibüsün içindesinizdir ve ineceğiniz durağa gelmiştir minibüs. binbir zahmet içinde kapıya ve dolayısı ile merdivenlere ulaşırsınız ama tam o sırada minibüse binmeye çalışan kalabalık ile karşılaşırsınız. adam merdivenden indiğinizi göre göre - inecek misin diye sorar. uçan kafayla cevap verecen o olacak. aptal mısın kardeşim sen? iniyorum işte daha ne soruyosun? zaten bok gibi kalabalıkta imanım gevremiş.. yok biniyorum aq..
  • bir istanbullu olarak ankara'da bulundugum 2 gunluk kısa sure zarfında ankaray'a her bindigimde karşılaştıgım, sadece istanbul'a has olmayan saygısızlık sekli.
  • (bkz: toplu tasima araclarinda koltuk avlayan insanlar)
  • avrupa mekanında, türkiye'de ve italya'da rastlanan durumdur.
    diğer akdeniz ülkelerinde ne derece farklıdır bilinmez ama en azından batı avrupa'da pek görülmediği kesindir. özellikle almanya'da buna teşebbüs etmeniz, metrodan inen bir hans abinin karın boşluğunuza esaslı bir dirsek geçirmesine yol açabilir. şükür ki bizzat tecrübe edilmemiştir ama bizzat şahit olunmuştur...
  • izmir'de olmayan hadise...
  • izmir'de bal gibi de olan hadise. delirdim ben artık, metrodan inmek istemiyorum; inme anı yaklaştığında bunu yapan insanlarla uğraşmamak için önceden kapının önünde beklemeye başlıyorum. benzer bir sorun için (bkz: metrodan inip yuruyen merdivenlere dogru kosmak)
  • bencillik göstergesi hareket. her seferinde mal gibi kenarda köşede vagonların boşalmasını beklerim. yalnız bazı insanlara ne yapsan yaranılmıyor.

    neşeli olduğum bir gün izmir'de metro bekliyorum. metro yanaştı, yolcular iniyor. ben de kapıdan oldukça uzakta kalabalığın inmesini bekliyorum, her zamanki gibi. içerde altın dağıtıyorlarmış gibi kapıya yığılan ibneler yüzünden iyice karışan trafik sonucu amcanın birisi elinde poşetiyle kalabalıktan sıvışmak için üstüme doğru gelip "çekilsene be" dedi. benden 30cm kısa, nereden baksan 20 yaş büyük. kafa koysan koyulmaz, laf soksan kalpten gider. belli ki izmir'li değil. amca bu satırları okuma ihtimalin bana sayısal loto çıkma ihtimali kadar ama verilmiş sadakan varmış.
  • (bkz: türk seddi)
    elimizden anca bu geliyor..
hesabın var mı? giriş yap